Heerlijk geslapen in de yurt. Deze bedden hebben een geweldig dik matras, en dat biedt comfort. Dit yurtcamp is by far het beste en meest comfortabele yurtcamp dat we gehad hebben tot nu toe. Zij weten waar reizigers behoefte aan hebben, en dat merk je gewoon aan alles.
Om 8 uur hebben we een heerlijk ontbijtje, en om 9 uur gaan wij samen met Jeanine en Luuk naar de roofvogel jacht demonstratie.
We kunnen er gewoon heen lopen, dus das al handig.
De jacht gaat met een enorm grote steenarend die ze hier de "golden eagle" noemen. Een gigantische roofvogel van zo'n 17 jaar oud, en ze weegt ongeveer 6 kilo.
De steenarend is niet komen vliegen, nee ze zat voorin de auto.
We krijgen eerst uitleg over de vogel, en ondertussen wordt deze geblindeerd met een kapje. Daarna wordt de vogel losgelaten vanaf een heuvel en moet hij een prooi vangen. Dat gaat met groot geweld, ze komt precies tussen ons door vliegen. De prooi laat ze pas los als ze rauw vlees krijgt, in dit geval een konijn. Ook wordt er tegen gejaagd met een hond op een prooi. Het is nog maar een puppy van 11 maanden maar die tanden daar wordt je bang van. We gaan ook nog handboog schieten, maar erg veel bakken wij er niet van. We mogen de arend allemaal vasthouden, en we maken nog een groepsfoto. Het was een leuke activiteit.

Na de steenarend gaan we rijden. De eerste stop is al na een half uurtje. De Sazka canyon die ook wel de Fairytale canyon wordt genoemd. Een prachtige canyon van rode aarde met allerlei richels en schoorsteentjes van rode aarde. Het is er werkelijk prachtig!
We lunchen bij de canyon, een grote kop linzensoep met een pot thee.
Daarna rijden we zeker een uur verder langs de oevers van het erg blauwe Issyk Kul meer. De weg is nog even belabberd als gisteren. Hele stukken liggen open, dus gravel met enorme kuilen afgewisseld met steeds een kilometertje slechte asfalt.

Maar goed, via nog eens 18 km zandpad (enkele reis) komen we aan bij de Barskoon watervallen.
We lopen een stuk omhoog maar het is een pittige klim gelijk bij aanvang al. Michel loopt tot de eerste waterval, daarna wordt het te gevaarlijk. Lianne stopt ergens bij waar de rivier naar beneden stort. Een mooi plekje waar je prima prachtige bloemen kunt fotograferen, en van het water genieten.
Zo druk aan het fotograferen dat ze niet eens merkt dat Michel weer terug is.
Samen de berg af, en dan verder door naar Karakol.
Een redelijk grote stad voor hier, maar eigenlijk meer een groot dorp. We blijven hier 3 nachten.
Ons guesthouse is netjes, de kamer is niet groot, maar wel comfortabel.
Het guesthouse ligt echter wel aan een zandweg!
We lopen een eindje op naar het Lighthouse Café.
Een hip tentje! Lianne neemt een kipfilet gevuld met spinazie en champignons, Michel gaat voor de pokebowl. We nemen elk een grote verse limonade erbij!
Morgen wellicht een biertje want die hebben ze hier ook. Sinds we in Kyrgyzstan zijn nog geen druppel alcohol op. Wel liters thee!

Geschreven door BoschVertrekt