De laatste dag in Buchara is aangebroken. Op het gemak wakker worden, douchen. Dan het ontbijt, vandaag zijn er een soort groente met spek pannenkoeken. Dik en gevuld, dus 1 per persoon is ook echt voldoende.
Dan alles weer inpakken. Gisteren, kwam tijdens het gordijnen openen het hele gordijn inclusief de (Ali Express kwaliteit plastic) decoratie roede naar beneden gevallen. Die hebben ze gelukkig weer netjes terug kunnen hangen. Maar ja, je wil dat niet nog een keer, dus de gordijnen doen we voor alle zekerheid maar niet meer open. De bagage zetten we in de opslag met een slotje erop.

We hebben het meeste kunnen zien in Buchara, maar er is nog 1 historisch huis dat de moeite waard zou zijn. Daar lopen we op ons gemak naar toe. Onderweg passeren we het mausoleum van ene Turki Jandi. Niet veel te zien daar binnen overigens.

Het Fayzulla Khodjaev historisch huis is nu ingericht als museum. Een prachtig oud huis van een rijke familie, ingericht met mooie oude spullen. Een grote ayvan (overkapt terras) met overal nisjes met prachtige oude vazen en bloemen beschilderingen op de wanden. Er is een zomergedeelte, hoog en open. En er zijn winterkamers, stukken kleiner en lager. Zo konden ze het warm stoken. In de zomerkamers hangen traditionele kleedjes. Je mag deze voor een kleine vergoeding aantrekken. Das leuk, zegt Lianne en trekt een gewaad met pomegranates aan. Wat foto's in Buchara stijl in een mooi paleis maken. Gewoon, zomaar omdat het kan!
We zijn net op tijd weer weg, de grote groepen met tieners komen er aan.

Bij Giotto hebben ze goede koffie. Het is inmiddels al rond het middaguur.
We zitten even in het parkje bij Laby Hauz. Daar is het een drukte van belang! Bussen spugen de ene tourgroep na de andere uit. Met soms wel 40 personen in zo'n groep. We slaan het gade.
Op het bankje zit naast mij de Engelse Marianne, gepensioneerd en solo reiziger. Van haar hoeft het ook zeker niet zo'n groep. We hebben een geanimeerd gesprek, over reizen natuurlijk, altijd leuk!
Lunchen bij de Coffee House gaat niet lukken, ze zijn namelijk dicht!
Even verderop bij Chalet zitten we ook heerlijk buiten op het terras. Potje thee, kipspiezen en Thai chicken met rijst.
Je hoort ons niet klagen.

Spullen oppikken en een Yandex bestellen naar het station. Het weer verandert ineens, er steekt een zandstorm op. Heel fijn met contactlenzen! En de bestelde Yandex rijdt gewoon voorbij! Lekker dan! We bestellen wel een andere. Een beige Chevrolet Matiz met nummerbord eindigend op 98MA. Daar komt ie aan! We proppen ons met de grote rugzakken in het piep kleine Chevroletje. De zandstorm wordt erger, en op een gegeven moment kan je nog geen 50 meter vooruit kijken. Maar we komen op het treinstation. Hier moet de bagage door een scan, e-tickets worden gescand en we kunnen instappen. We reizen met de Afrisiyob hoge snelheids trein. Inderdaad ziet de trein er super gestroomlijnd uit.
Per ongeluk heeft Lianne business class geboekt, heerlijke royale stoelen met stopcontact om de mobiel op te laden. Het is nog steeds erg betaalbaar deze klasse.
De treinreis duurt 1 uur en 45 minuten.
Dan zijn we in Samarkand. Het wil niet erg lukken met de Yandex. Tot 3x toe bestellen we een rit maar de auto's komen nooit opdagen. De laatste zien we wel aan de overkant maar hij rijdt door. Uiteindelijk nemen we wel een Yandex maar zonder de app. Over de prijs moeten we even overeen komen, maar die blijft 25.000 som (1,75€) net als in de app.
We slapen de komende 4 nachten in het Hanifa Boutique Hotel, waar we heel hartelijk welkom worden geheten. Een prachtige kamer, en een mooie badkamer met inloopdouche. Ze verwachtten Michel hier al waarschijnlijk, want de spuitbus stond al klaar op de wc.
Op nog geen 100 meter afstand zit het Shaslick restaurant. Een mooie setting, met terras en een binnen plaats met gezellige licht slingers. Het lijkt een beetje op een hutong net als in China.
We bestellen kip shalicks met aardappeltjes. De service is slow, maar het eten is lekker en goedkoop. Zo sluiten wij de eerste avond in Samarkand goed af.

Geschreven door BoschVertrekt