Lekker wakker worden in ons mooie historische hotelletje. Het ontbijt is jammer genoeg niet buiten, maar in een restaurant in de kelder. Er is ook een soort brintapap, lekker voedzaam.
We nemen nog een koffie mee naar buiten en maken dan een "plan-de-campagne". Op de overigens prachtige binnenplaats van ons "al Imran Antique" hotel. Want waar te beginnen in deze prachtige stad?

We besluiten eerst naar de kleine schattige Chor Minor uit 1807 te lopen. Deze ligt midden in een volkswijkje op nog geen kilometer. Het is eigenlijk een poorthuis met 4 minaretten wat hoorde bij een achterliggende, allang verdwenen moskee. Zeer fotogeniek! Voor 10.000 som (€0.70) kan je door het souvenir stalletje een trap op naar het dak met de 4 minaretten. Leuk om dat ook even te doen. De minaretten zijn mooi gedecoreert en de koepeltjes ongelofelijk blauw.
Door een volkswijkje met hele smalle steegjes en een mooie, maar vervallen moskee uit de 17e eeuw (echt een opknappertje!) lopen we richting Laby Hauz. Het meertje met de terrassen er omheen.
Bij de Nodir Devonbegi madrassa uit 1621 nemen we een kijkje. Prachtig tegelwerk in blauwtinten. Mooi, mooi, mooi, maar we merken wel dat we enorm verwend zijn in Iran. Buchara heeft werkelijk prachtige gebouwen, maar die in Iran zijn nog zoveel mooier. Niet voor te stellen eigenlijk. Verwende reizigers, dat zijn we!
Overal zijn muzikanten, voor traditionele muziek en dans in kostuums. Voelt een beetje overdreven, of ze een kunstje opvoeren, wat natuurlijk ook zo is. Maar leuk om een minuutje bij stil te staan.
Tijd voor een Americano bij Laby Hauz. En even videobellen met Lars in Dubrovnik.
Daarna volgen er nog vele madrassa's (koranscholen): Ulugbek,
Abdulazizkhan, en de
Kukeldosh.
Een lunch bij Giotto ijssalon, maar je kunt er ook meer dan prima lunchen. En zeker niet onbelangrijk: brandschone moderne toiletten, de wens van iedere reiziger!

We vervolgen de wandeling. Wat jammer is, in elke madrassa of historisch gebouw zijn nu heel veel winkeltjes met souvenirs. Veel troep, maar ook echt mooi spul. Soms ook schandalig duur. Een mooie zijden kussensloop met handgeborduurd "suzani" haak/borduurwerk moet 75 us $ kosten. Dacht het niet!
Toch, bij de schitterende Ulubeg koranschool slaagt Lianne voor een felbegeerde tafelloper met pomegranate suzani borduur in lichtblauw. Zo blij mee!

Als laatste bezoeken we de Kalon moskee en de
Mir-i-Arab madrassa. Zonder souvenir stalletjes, maar een hoofddoek is wel verplicht. Je kunt er gewoon een pakken, super handig! Prachtige bouwwerken, blauw tegelwerk in 50 tinten blauw, turkooizen koepels en de Kalon minaret uit 1127. De superoude minaret uit steen is gewoon bruin, maar is versierd met effen stenen reliëfs. De Mongolen vonden 'm zo mooi dat ie gespaard werd bij de inval in Buchara.

In de avond kunnen we omdraaien bij de eerste 2 aanbevolen restaurants. Zonder reservering kom je er blijkbaar niet in. Maar uiteindelijk eten we ook erg lekker bij Coffee House. Michel kiest voor "plov" het nationale rijstgerecht, Lianne een kipgerecht. Met nog hele goede koffie als afsluiter.
We lopen terug naar het plein voor de Kalon minaret. In de avond is het prachtig verlicht. Het sprookje dat Uzbekistan heet wordt hier vervolgd.

Geschreven door BoschVertrekt