Die bedden hier die liggen voor geen meter. Zo'n dun matrasje dat het lijkt of je op een harde plank ligt. Luidruchtige Koreanen, en gehorige dunne kamerwandjes. Ssst.....stil zijn, want er liggen misschien nog mensen te slapen...dat komt gewoonweg niet voor in hun vocabulaire. Vroeg op dus, en het is weer prachtig weer.
Het ontbijtbuffetje is goed geregeld. Er is warme rijstepap, pannekoekjes, heerlijk vers brood, worst, kaas en jam. De jams hier zijn wel fantastisch. Allemaal home-made en superlekker. De Koreanen laden nog een zakje vol eten in voor onderweg. Staan ze daar met 12 man allemaal met een plastic tasje in te laden.
Bijzonder!

Adam komt afscheid nemen, hij heeft zijn tent afgebroken en begint met volle bepakking te lopen, hopende op een lift terug naar Naryn. Wij willen eerst nog een stukje lopen, en mochten we hem nog zien onderweg mag hij natuurlijk instappen deze aardige kiwi.

We lopen een eindje langs de yurtkampjes. Overal zijn dieren, veel paarden natuurlijk maar ook honden en er vliegen volop kwetterende vogeltjes rond. Het uitzicht op de besneeuwde bergtoppen bij Kel Suu is werkelijk prachtig!
Nog een laatste nescafe (iets anders zit er niet in hier) buiten op een bankje in het zonnetje.
Das echt wel genieten!

We rijden in zo'n 4 uur terug. Adam zien we niet meer die heeft vast al een lift gescored. Wel zien we honderden berg marmotten in het zonnetje liggen, of ze rennen net weg hun holletjes in. Zo'n leuk gezicht die beestjes! Ze zijn best groot, zeker zo groot als een flink konijn. En we maken een stop bij een grote kudde yaks! Die blijven fascineren die grote oerrunderen met hun gave grote hoorns en lange haren.

Bij het checkpoint worden we weer "uitgecheckt" in het grote boek. Blijkbaar zit er toch een systeem in.
Ineens komen er donkere wolken en volgt er een korte maar flinke regenbui. Dat heeft ook zo zijn voordeel, de ruitenwissers kunnen nu de voorruit goed schoon maken. Het landschap van de Kok Kiya vallei blijft veranderen maar altijd is het mooi! Eigenlijk is de rit door deze vallei naar Kel Suu nog veel bijzonderder dan naar Soň Köl! Bij een laatste stop bij een checkpoint vragen twee mannen of ze een paar kilometer mee mogen rijden tot aan de zendmast. Daar hebben ze weer bereik voor hun mobiel. Tuurlijk, stap maar in hoor!
Als we in de bewoonde wereld komen, komen ook bij ons de berichtjes weer binnen.
Het is niet ver meer rijden naar het Grand Khan Tengri hotel in Naryn.
Na een nachtje "back to basic" waarderen wij de 4 luxe des te meer. Een mooi detail: het prijsverschil met het ieni-mini kamertje van afgelopen nacht is niet eens heel erg groot.
Een douche hebben we zowieso verdiend!
Daarna gaan we nog even het stadje in. Maar veel interessants is er niet. Een drukke markt met spullen voor alledag dat wel. Bij Nomad Coffee drinken we een (te slappe) koffie uit een bonenmachine. Misschien moeten we er ook niet te veel van verwachten. Die mensen doen ook gewoon hun best. Kyrgyzstan is immers een echt thee land. In de avond gaan we bij het restaurant bij ons hotel eten. Voor de feestzaal is het een drukte van belang. Alle mensen zijn heel mooi op hun zondags aangekleed. Hier zie je dat nog, bruiloften met honderden mensen.
Wij eten een heerlijk bordje rijst en noedels. Met een kan limonade. Want alcohol is er bijna nooit in restaurants. Of dat erg is? Nou niet persé hoor.

Geschreven door BoschVertrekt