Dinsdag 20 juni, San Sebastian.
Heerlijk geslapen, echt fijne bedden hier! Bij Arroka is er geen ontbijtoptie, dus we maken ons zover klaar om onderweg een ontbijtje te scoren.
Dat lukt bij een patisserie zaakje. We nemen een straffe bak americano, Lianne neemt een krentenbol uit bladerdeeg en Michel een tosti ham/kaas.
We kunnen van start.

Bij de Plaza Gipuzkoa zou bus E21 langskomen die ons naar Hondarribia gaat brengen. De info klopt! Voor €2,75 pp reizen wij bijna 25km verderop. Je kunt enkel contant betalen, lekker ouderwets ook nog
Het is nog droog maar zwaarbewolkt, er is veel regen voorspeld voor vandaag.
Toch gokken we het er maar gewoon op.

In het uiterste noorden van Spanje ligt Hondarribia. Een zeer fotogeniek, voormalig vissersdorpje. Het ligt aan de rivier de Bidasoa, die de natuurlijke grens vormt met Frankrijk. Hondarribia heeft een nog middeleeuwse dorpskern omringd door de oude stadsmuur, ophaalbruggen en slotgrachten. Een sprookje! Eenmaal binnen, kun je er heerlijk dwalen door klimmende en dalende steegjes, genietend van de fantastische architectuur!
Als we net aangekomen zijn begint het zachtjes te regenen. Maar gelukkig is dit van zeer korte duur. De zon breekt door, en dan ziet alles er direct een heel stuk vrolijker uit!

Wat Hondarribia nog het meest kenmerkt, zijn de prachtige kleurrijke huizen met houten balkons: de typisch Baskische vissershuisjes. In combinatie met de statige pleinen, de smalle kasseistraatjes en de vele arcades, zuilen en muurschilden maken van Hondarribia een uiterst fotogeniek dorpje!
We kijken ook nog binnen in een prachtige kerk. Het kasteel wordt gerenoveerd en dat is een heel chique hotel geworden, een parador.

We hebben wel trek in een koffie. Bij een gebakswinkel bestellen we die, met een gigantisch stuk amandeltaart erbij. Ff bijkomen van al dat moois!
We nemen de bus weer terug en stappen uit bij het busstation. Hier kopen we alvast de buskaartjes voor de rechtstreekse bus naar het vliegveld in Bilbao voor morgenavond. Die zijn alvast in de pocket.
Dan lopen we richting de oude stad. We zitten nog te vol van het gebak om nu te gaan lunchen. Hoewel er de hele middag regen is voorspeld, schijnt het zonnetje lekker.
Het plan is snel gemaakt, we gaan de Urgull heuvel op naar het grote Christus beeld!
Het lijkt toch iets verder weg, en het is klef en zweterig.
We komen bij het castillo, en daar ergens boven op daar staat ie dan. De "Cristo Rei" zoals ze dat in Zuid-Amerika noemen, het grote Christus beeld. Je kunt er alleen niet echt bijkomen. Hmmmm, beetje raar.

We zijn net een schattig cafeetje gepasseerd boven op die heuvel. Je hebt er schitterend uitzicht op de baai en het best wel heel mooie blauwe water. Hier nemen we een alcoholische versnapering aan zeer democratische prijzen. Heerlijk, dit is ook vakantie!

In de avond eten we bij "Bidebide" restaurant. Heerlijk eten zonder fratsen. Het regent dat het giet ineens. De lang verwachtte regen is eindelijk daar. Komen die paraplu's toch nog van pas!

Geschreven door BoschVertrekt