Vrijdag 16 september, Mompox.
De wekker gaat om 05.30 uur maar wakker zijn we al.
We trekken het binnenland in vandaag. Eerst alles inpakken en ons klaarmaken voor de reis.
Elmar de nachtwaker zal voor ons speciaal een ontbijtje maken. Dat is lief zeg.
Hij heeft voor ons een bakje vers fruit, ananas sap, koffie en tosties met ham en kaas.
Ook belt hij een taxi deze zal om 06.15 uur komen.
De taxichauffeur zegt dat de rit naar het busstation 50 tot 60 minuten zal duren. Niet dat de afstand superver is maar de terminal ligt wel aan de buitenrand van de grote stad Cartagena.
Onderweg doorkruisen we een hele grote vis en fruitmarkt. Er is al volop bedrijvigheid. Wat raar dat je zo langs die kraampjes moet rijden met al dat verkeer. De markt is aan een groot binnenmeer er er zijn veel kapers (reigers) op de kust. Niet normaal hoeveel vogels hier wel een visje willen wegkapen.
Goed, na ruim 50 minuten en vele files verder komen we bij het busstation. Hier moeten we ons online gekochte ticket (via Redbus) nog omwisselen tegen een fysiek ticket. Maar dat loopt gesmeerd. Er gaan maar 2 bussen per dag naar Mompos en de reistijd zal ongeveer 5,5 uur zijn. We hebben de voorste stoelen. Handig dacht ik dan zien we onderweg nog iets en is er prima zicht via de voorruit.
Helaas, geen zicht. Ramen zijn geblindeerd, en er is een scherm met deur tussen de passagiers en de chauffeur van matglas.
Niks te zien dus. Gelukkig zitten de stoelen heerlijk en is er wifi en airconditioning aan boord van de vipbus.
We vertrekken met 20 minuten vertraging maar dat weet je tevoren niet. Hadden we niet zo hoeven haasten. Het landschap is eerst lichtglooiend met sappige groene weides met koeien. De vergelijking met Luxemburg komt ineens naar boven maar de huisjes matchen niet.
Lianne gaat verzitten naar een plek met een normaal raam.
Er is een stop in Maguange. Een plaatsje midden tussen uitgebreide moerrassen. Weilanden staan onder water, bomen staan met hun wortels diep in het water. Ontzettend veel watervogels en toch nog hier en daar een stukje landbouw.
Eindelijk na ruim 5 uur bussen zijn we er. Pfffff de hitte slaat je tegemoet.
We hijsen de rugzakken op en zoeken het hotel. Het "Portal de la Marquesa" is niet direct een backpackers plek. Heel chique, in een eeuwenoud pandje met veel antiek. Prachtig prachtig. Er is ook een lekker zwembadje om af te koelen.

Mompox is een heel oud stadje. Ik las erover in een boek van de Colombiaanse schrijver Gabriel Garcia Marquez.
Een stadje waarover je soms kan dromen maar wat eigenlijk niet bestaat:

Mompox no existe, a veces soñamos con ella, pero no existe.
Gabriel García Márquez «El general en su laberinto»

Een interessant stadje aan de oevers van de snelstromende Rio Magdalena.
Met heel veel koloniale gebouwen langs een kleine promenade.
We zien een grote leguaan wegschieten vanaf een muurtje. Zo midden op de dag is het veel te warm om maar iets te doen.
We eten ergens een sandwich. Zwemmen en lezen een beetje. Vroeg avond maken we een wandeling door het dorpje. En morgen gaan we op ons gemak eens struinen.
Voor vandaag maakt het eigenlijk niet uit wat we doen. Want het dorp Mompox bestaat eigenlijk niet eens.

Geschreven door BoschVertrekt