Als we wakker worden is het tegen de verwachting in droog dus we vertrekken naar Rila. Zo snel zelfs dat we de sleutel inleveren maar niet hebben betaald. Daar komen ze bij het hotel anderhalf uur later ook achter, oeps.

Het klooster is echt indrukwekkend. Wat een enorm complex met een prachtig kerkje een heel veel woonvertrekken tegen de achtergrond van de bergen. Het heeft iets moors/Spaans door de zwart/witte bogen en de witte woonvertrekken. De taferelen op de kerk zijn prachtig: engelen en demonen, heiligen die vechten met de duivel, afbeeldingen van hemel en hel en Petrus met de sleutel die bepaalt wie waar naar toe gaat. Prachtig hoe de bijbel hier voor iedere analfabeet ging leven.

Buiten is het een drukte van belang bij een luikje in een muur. Ze blijken er een lokale lekkernij te verkopen: een soort oliebol met maar dan minder vet. Mmm!

In de middag nog naar Cobs Pyramids, een soort natuurfenomeen van stalagmieten van zand en steen. Mooi, al maakt het naderende onweer de tocht omlaag wel een beetje spannend.

We halen de terugtocht droog en na een soepje bij een soort vakantiepark terug naar ons treurige hotel waar zelfs de wifi het niet doet. Dit is wel echt armoede, zeg.

We eten bij een restaurantje in de buurt met al net zo'n chagrijnig mens als bij ons hotel. Maar ze hebben wel wifi en dus we eea regelen voor de laatste dagen in Sofia. Merk je ook hoe afhankelijk je bent van internet, shocking. Toch nog wel gezellig in de avond op onze hele basic hotelkamer waar nooit een gast verblijft met 30 seconds....
De quote van de avond is van marc: niet Marc de kat maar....?
Het antwoord:
Maurice de Hond !!!
Hilarisch!!!

Geschreven door 4opreis.reisverhalen