Lange treinreis naar Bandung van bijna 8 uur. Minder leuk, maar het zal moeten. Morgen hebben we daar nog een dag en overmorgen vliegen we in de nacht vanaf Jakarta airport. Geen zin in. Ik zou nog veel langer kunnen blijven.

In de ochtend zet ik nog het hotel op stelten omdat ik per ongeluk mijn ring laat vallen in de afvoer van de wasbak. Ze proberen van alles, zelfs de buis doorzagen, maar het mag niet helpen. Die ben ik helaas kwijt. Shit. Daar heb ik niet lang plezier van gehad.

We rijden door eindeloze rijstvelden. Overal gekleurde huisjes, vlaggen voor onafhankelijkheidsdag, kinderen die spelen langs de spoorlijn. Golfplaten daken met stenen erop, afval, vijvers voor visvangst, hanen en kippen in kooien, de stroom aan scooters die even stil staat voor de spoorwegovergang als wij voorbij rijden. Alles overheersend is het groen. Het groen van de rijstvelden, struiken, de palmbomen, de planten. Het is het soort groen uit een kindertekening. Het laatste stuk van de reis als het al bijna donker is, gaat door de sawa's. Heel mooi. De gordel van smaragd.

Bandung blijkt een verrassend moderne stad. Althans het centrum, waar wij zitten in het hipprle hotel Yello op de 8e verdieping boven een winkelcentrum met westerse winkels als H&M en Zara. Dat hebben we hier nog niet eerder gezien. Super schoon en alles functioneert voor de afwisseling. Bijzonder en best even fijn. We eten bij een heel gezellig plekje, een food court, waar allemaal tafeltjes staan en eromheen tientallen kraampjes waar je vanallrs kunt bestellen. Cas en Jop zijn helemaal enthousiast over het hotel en het food court. Marc vraagt als de serveerster 'excuse me' zegt of ze 'kiss me' zegt. Maar hier in Bandung verstaan ze kennelijk wel Engels haha.

Geschreven door 4opreis.reisverhalen