Terug naar het noorden van het land. Hopelijk deze keer met mooier weer. Eerst gaan we richting de Tolmin kloof. Ondanks de beperkte afstand van 81 kilometer lijken we eindeloos te rijden, over kronkelweggetjes door kleine gehuchtjes langs een meanderende rivier die soms breed en vol is en soms niet meer dan een zielig stroompje in een nagenoeg droge bedding. Het is warm vandaag en hier en daar zie je de locals die verkoelingzoeken in het heldere bergwater.
De Tolmin kloof is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van het land. En dat is niet zo gek. Het is meteen prachtig. Een pad slingert een aantal kilometers steil omhoog en omlaag langs de rivier door een hele steile kloof. Het water is kraakhelder en ijsblauw. We lopen langs het nauwste pad van de kloof waar de rotsen elkaar bijna raken en op 1 plek is er tussen die twee wanden een grote rots gevallen, die is blijven zitten. Het uitzicht is heel mooi. Hans had ons gewaarschuwd dat we er hutje mutje over de paadjes achter elkaar zouden schuifelen, maar niks is minder waar. Voor het toerisme zou het altijd corona moeten zijn....
Nog even pootje baden in het ijskoude bergwater en afkoelen van de pittige wandeling in dit hete weer, maar meer dan de voetjes gaan er niet in. De kou van het water bijt gewoon. Wow.
Dan nog een flinke rit richting Bled. We stoppen bij Bohinj en bezoeke. De waterval waar we vorige keer rechtsomkeert hebben gemaakt vanwege de stortregen. Weer honderden trappen, dit keer door het Elfenwoud. Het is 5 uur en dus heel rustig. We hebben de waterval bijna voor onszelf. Helaas is er een hek geplaatst en kun je er niet echt in. Niet dat het aan te raden is: ook dit water komt rechtstreeks uit de vriezer.
Het water is smaragdgroen. Geen fotoshop, maar puur natuur.
We zien nog een BN-er: Herman van der Zanden, van het nieuws. Stiekem toch even een fotootje gemaakt als bewijs....
We eten een lekkere maaltijd onder aan de waterval voordat we de laatste kilometers naar ons appartement maken buiten Bled. Met een korte tussenstop aan de rand van Lake Bohinj dat nu op zijn mooist is aan het eind van de dag als alle mensen weg zijn. Wat de wereld toch allemaal kan. Het is hier echt mooi. Dan weer slinger de slinger langs allerlei gehuchtjes, maar Marc verzekert ons dat Bled niet echt ver is. Een heel mooi, superschoon appartementje is de beloning. Even lezen nog, Cas gamet wat en Marc en jop kijken de Champions League in het Sloveens. Voetbal heeft geen taal nodig. Messi is goed in elke taal. Lekker dat we allemaal even de ruimte kunnen nemen.

Geschreven door 4opreis.reisverhalen