Google map leidt ons via landweggetjes naar het midden van een grasveld. De ingang tot de wereldberoemde Skocjan grotten is nergens te bekennen. Waarschijnlijk staan we boven de holte in de aarde! Terug dan maar, een half uur verder vinden we alsnog de officiële ingang.
Vanwege Corona wordt er buiten uitleg gegeven en dan mogen we in kleine groepen van 10 personen naar binnen met gepaste afstand van elkaar en met mondkapjes. Al snel lijkt het alsof je alleen loopt door de krochten van de aarde. Of is het de hel of Mars en zijn we outerspace?
Langs donkere paden en trappen dalen we af langs stalactieten en stalagmieten naar het punt waar de rivier de xzz de grond in dondert en door de ondergrondse kloof raast. Ik ben al in veel grotten geweest maar dit heb ik toch ook nog nooit gezien. Geen wonder dat de grotten op de wereld erfgoedlijst staan. Het hoogtepunt is een brug van 45 meter hoog over de ondergrondse rivier. Knikkende knieën, maar uiteindelijk valt het mee. Het is een spookachtige plek, onheilspellend mooi. Zou een gaaf film decor zijn voor een film, eentje zonder goede afloop vrees ik.
Buiten de kloof is het landschap ook heel mooi. Het is een soort jungle met nog meer trappen en brugjes langs het gat in de aarde omringd door de grotten met op de top een kerkje. Wauw.
Daarna rijden we door naar ons motel aan de weg naar nergens. We konden geen accommodatie vinden aan zee, alles is vol. Geen charme maar het is schoon.
We verkennen Koper, een klein stadje dat eerder Italiaans aandoet dan Sloveens. Geen wonder ook: ooit hoorde dit gebied bij Venetië en dat zie je. Het kiezelstrandje ligt naast de haven waar een kleine loodsbootje een containerschip wegduwt. Mooi om naar te kijken, maar of het water schoon is? Het lijkt de mensen niet te deren, evenmin als corona, want ze liggen als een soort zeehonden kolonie gezellig bij elkaar van de zon te genieten.
Koper heeft de zee, een drukke haven en olezierhaven, een leeg boulevardje, een fontein met muziek, speedy en de gezelligste serveerster van het land. Ze sloft rond in de vervallen pizzeria alsof ze net de 4 daagseheeft gelopen en flikkert de menu's en het bestek op tafel. Ze heeft er echt zin in. Hilarisch: Jop gaat helemaal stuk. Maar de pizza's zijn lekker, dat scheelt. En het is een goed verhaal.

Geschreven door 4opreis.reisverhalen