Vandaag vertrekken we naar Dubrovnik. Voor de kids de eerste keer op Schiphol, waar het een drukte van belang is en al snel duidelijk wordt dat hier van 1,5 meter geen enkele sprake is. We zijn er 2 uur voor vertrek en die tijd hebben we ook echt nodig, want het gaat allemaal even inefficiënt. Maar na alle controles, inclusief corona check, kunnen we gaan en zitten we daarna vrolijk hutje mutje 2 uur met andere (hopelijk corona vrije) passagiers in het vliegtuig.

De Poolse dame naast me fungeert als het reisbureau voor Kroatië, maar ik geloof niet dat wij hetzelfde zoeken. Ook verzekert ze me dat er geen moslims zijn. En ook daarin zijn we kennelijk niet voor hetzelfde beducht.
We halen onze huurauto op, een kleine rode fiat. De bagage past er net in. De hitte slaat ons tegemoet. Maar we klagen niet. Het is nog altijd veel beter dan de herfst zomer die we in Nederland hebben dit jaar.

Ons appartement ligt in de wijk Lapad op de bokejlska 6, de bokkenstraat hoe leuk. De dochter van onze gastvrouw is de beeldschone Petra van een jaar of 20. Zij legt vriendelijk alles uit, zittend op de bank van wat in de winter als hun huis fungeert. Onze jongens zijn op slag verliefd.
We lopen langs het strand achter ons appartemenhuis. Alles is kiezelstrand en de oude botten kunnen het niet zo goed handelen op een handdoekje. We lopen daarna de hele route langs het schiereiland en zien de fancy clubs en hotels beneden. Het duurt een beetje langer dan gedacht en de kaart blijkt niet echt te kloppen. Maar uiteindelijk vinden we het Wetstraat je en sluiten we af met een reuze pizza. Morgen gaan we verder verkennen. Voor nu is het goed geweest.

Geschreven door 4opreis.reisverhalen