We worden wakker in Singkil. Ik heb wonder boven wonder best goed geslapen. De moskee begint vroeg met het gebed dus ik ben vroeg wakker. Ik maak van de gelegenheid gebruik om even een klein wandelingetje te maken door de straatjes rond het guesthouse. Iedereen is nog in diepe slaap en kennelijk helpt het schreeuwen door de microfoon van een hele schoolklas niet, want ik zie niemand richting de moskee gaan behalve wat kinderen. Je kunt overigens wel zien dat Bandah Aceh de meest islamitische provincie van Indonesië: zelfs kleine meisjes dragen hier een hoofddoek.
We lopen naar de boot, na ontbijt dat bestaat uit een soort pannekoek met kokos in het pipi Langkous huis.
In de haven ligt de ferry die tot de nok toe vol wordt geladen met goederen voor de eilanden. De boot gaat naar het hoofdeiland.... Van daaruit wordt alles met kleinere bootjes vervoerd naar de andere eilanden.
Op ons wacht een speedboot met 2 motoren die ons binnen 1,5 uur naar Pulau Panjang brengt, 45 km uit de kust. Het bootje klapt af en toe fors op het water en het is een gek gevoel als je even nergens land meer ziet.
In de verte zien we de eilanden al, maar als we dichterbij komen, zien we pas echt waar we zijn beland....wow!! Dit is de stuff van Instagram foto's waarvan je denkt dat het allemaal gefotoshopt is. Azuurblauwe zee, hagelwitte stranden, wuivende palmbomen, kleurige bootjes en een paar hutjes op een meter of 5 van de zee vandaan. en dat alles delen we vandaag met 6 andere toeristen en een handjevol locals van het hoofdeiland. Dit is een waar paradijs!! Het bestaat echt en wij zijn er!!!
We verkennen het eiland, vol verwondering over hoe ongelofelijk mooi het hier is. We zijn toch al op heel veel mooie plekken over de hele wereld geweest, maar dit onbewoonde eiland dat we vandaag delen met 6 andere toeristen, dat is toch wel de bom.
De eigenaar van Kimo beach resort, Willie, is super aardig en verzorgt een heerlijke lunch en na zonsondergang het avond eten.
Het is zondag, dus er zijn dagjesmensen van het andere eiland of Singkil die nieuwsgierig komen kijken. In de avond op het strand komt nog een groepje jongens op ons af die allemaal met onze coole dudes op de foto willen.
We genieten volop. Het water is warm, het is heerlijk weer, de kids snorkelen en zien nemo's en zeesterren voor onze deur en ' s avonds kleurt een prachtige zonsondergang de lucht oranje. Wow. Wat een voorrecht om hier te kunnen zijn.
Geschreven door 4opreis.reisverhalen