Vannacht geslapen met veel muggen om ons heen. Veel gezoem gehoord en Wilton heeft er wel een stuk of 20 neergeslagen denkt hij. Dicky staat op en ziet dat de hele camper vol muggen zit. Ze komen ergens door naar binnen dat is duidelijk, maar zoveel???? We hebben er nog nooit zoveel bij elkaar gezien in een ‘huis’, echt bizar. Dicky zet alles open, ramen en deuren en horren. Dan kunnen ze eruit. Dat duurt even, maar langzaam aan verdwijnen ze. We zitten de muggenverjager aan en die leggen we gewoon binnen in de camper. Alles staat open dus het kan niet schadelijk zijn. Wilton loopt nog even naar het toilet, want op veel camperplaatsen is er een droog toilet, gewoon een houten hokje met een toilet erin. Niet altijd heel fris om er gebruik van te maken, maar goed, als het echt moet.....Wij gaan eerst de kano’s leeg laten lopen en opvouwen. Het is een hele toer om ze netjes in de tas te krijgen. Wel fijn dat er een tas omheen zit want zo kunnen we ze zo compact mogelijk opbergen in de garage van de camper. Daarna ontbijten en een bestemming afspreken. We gaan zo’n 250 km rijden vandaag naar Tannforsen, de grootste waterval van Zweden. Deze is 60 meter breed en 38 meter diep. We kunnen daar eventueel ook tegen betaling overnachten op de parking. Er zijn daar ook douches en toiletten. We rijden veelal over de 339 en je mag hier 90 km per uur. Weinig verkeer op de weg dus relaxed rijden. Ook minder campers overigens want die rijden allemaal over de E45 vanaf of naar de Noordkaap, dat is vooral de doorgaande route. Rond 12 uur stoppen we even bij een camperplek om een broodje te eten. Het is een prachtige route die we rijden, veel bos afgewisseld door een heuvelachtig polderlandschap met weilanden. Onderweg stoppen we nog even bij de Coop voor boodschappen. Tegen 16:00u komen we aan bij Tannforsen. Het is er niet echt druk. Er staan een aantal campers. Bij de parking is een winkeltje met souvenirs, een koffietentje en wat voorzieningen voor camperaars. Er is ook een pelgrimshuisje waar mensen overnachten die de Noordelijkste pelgrimsroute lopen, het St. Olavspad. Zo ook onze camperburen, een Hollands stel wat bezig is met de route. Ze doen steeds een stukje en zetten de camper ergens weg, fietsen dan naar een punt en lopen een deel van het St. Olavspad weer naar de camper. Daarna halen ze de fietsen weer op. Tja als je de tijd hebt…..Wij bezoeken de waterval die echt gigantisch is en het geweld waarmee het water naar beneden valt is oorverdovend. We fotograferen wat en kijken op verschillende punten naar het watergeweld. Terug bij de parking is er plaats vrij gekomen naast de Hollanders en die plek is vrij vlak. We besluiten daar te gaan staan, maken een praatje met de buren en daarna doet Wilton even een dutje. Even bijtrekken na een onrustige muggennacht. Dicky kookt ondertussen een curryprutje met rijst, We hadden het plan om in de avond nog even naar de waterval te lopen en meteen een geocache mee te pakken, maar besluiten toch te lamellen in de camper. Morgenochtend gaan we nog een keer naar de waterval voordat we vertrekken. We realiseren ons dat de terugweg eigenlijk echt is ingezet nu want we hebben nog maar een week te gaan. Nog maar even optimaal genieten dan.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis