Het plan was om misschien vanmorgen vroeg nog een keer naar het kasteel te lopen, maar we horen regen op de camper kletteren, dus blijven gewoon liggen. Als Dicky gaat douchen met een 50 pence muntje, komt ze van de koude kermis thuis. Het duurt ongeveer 15 seconden voordat het water warm is en na ongeveer een minuut springt hij uit. Gelukkig nog geen zeep op de kop. Wilton gaat vervolgens een andere douche proberen en heeft een pisstraaltje. De eerste camping waar we moeten betalen voor de douche en dit is het dan. Enfin, we gaan koers zetten richting Skye, gewoon om effe te kijken, maar bezoeken eerst de bakker 100 meter van de camping af. Op een prachtig Efteling achtig terrein is een bakkerij en een pizzabakker gehuisvest. We halen brood en wat lekkers voor bij de koffie. Dan rijden we naar Skye, ook omdat we daar LPG kunnen tanken voor de gasflessen. Het eerste plaatsje wat we daar tegenkomen is al behoorlijk druk. Nadat we de gasfles en de auto hebben afgetankt met premium diesel, rijden we een stuk het schiereiland op. Het is er echt druk, we hebben niet echt een doel en het schijnt mooie te zijn, maar we besluiten toch om terug te gaan en naar Fort William te rijden. We willen daar een nachtje staan en dan morgen naar het Glenfinnan viaduct. De camping ligt ongeveer 4 km buiten het stadje en ligt aan de voet van de hoogste berg van Groot Brittanië. De route rijdt vlot omdat we alleen maar grote weg rijden. Dat zijn we van de laatste dagen niet meer zo gewend na al die single track roads. Op de camping krijgen we plaats N44 toegewezen. Als we daar aankomen, woont er al iemand. Mmmmm, foutje misschien? Dicky loopt terug naar de receptie om te informeren wat er fout is gegaan, maar ondertussen heeft Wilton contact met de bewoner van de oude witte camperbus en die komt erachter dat hij op C44 had moeten staan. Hij excuseert zich meerdere malen en vertrekt. No Problem sir. Heen en terug naar het centrum van Fort William is ongeveer 9 km, maar dat is als je in één keer goed loopt. Wij maken er 11 van omdat we het voor elkaar krijgen meteen al fout te lopen als we de camping verlaten. Aangekomen in Fort William bezoeken we een outdoor sportzaak. Die zijn er maar zat hier want het is helemaal gericht op bergwandelen. We zien dan ook veel wandelaars lopen met grote rugzakken die mogelijk vandaag naar de top zijn geweest. Wilton scoort er een sjaaltje en veters. Hij heeft nu van die ronde scherpe veters die niet in de schoen horen. Dan zoeken we een echte pub waar we wat drinken en die vinden we. De muziek staat lekker hard, de pub zit vrijwel vol (maandagmiddag) en de tv schermen laten er paardenraces zien. Een man die nog net op zijn benen kan staan komt bij ons tafeltje staan en kijkt naar het tv scherm boven ons om te zien wie de race wint. Dan zoekt hij in zijn portemonnee naar een briefje. De hoeveelheid bier die hij op heeft laten de letters waarschijnlijk dansen, maar dan schudt hij uiteindelijk zijn hoofd……..niet gewonnen en op het verkeerde paard gewed. Een andere man komt van het toilet af als Dicky er naartoe gaat. Hij moet 2 trappen op om weer bij zijn barkruk te komen en zegt dat dit het meest akelige is van deze pub, die trappen dus. Dicky snapt dat wel, want traplopen is best moeilijk als je eigenlijk niet goed meer op je benen kunt staan. We gaan teruglopen en Dicky scoort nog effe een lekkere trui in een andere outdoorwinkel. Als we terug op de camping zijn eten we de nasi die we een paart dagen terug hadden ingevroren. We bellen even met een zus van Dicky. Morgen gaan we naar Harry Potter zwaaien als de stoomtrein over het Glenfinnan viaduct komt rijden.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis