De dag begint met een mooi zonnetje, altijd goed natuurlijk. We gaan vandaag richting Trysil, maar we weten nog niet waar we uit gaan komen. Het is tenslotte mooi weer en stel dat we nog ergens kunnen kanoën. We zorgen dat we weer voorzien zijn van water en zeggen Jos en Gea gedag. Voor hun gaat vandaag het echte werken beginnen want het seizoen start. We volgen de 33 verder en moeten dan de E6 op richting Hamar. Het is zo’n enorm verschil met de afgelopen weken hier, het is nl. veel drukker, dichter bevolkt (en dan nog een zee van ruimte) en als we de E6 afrijden, dan herinneren we ons weer de “heenweg”, toen bleek dat ze langs de hele E6 werkzaamheden uitvoeren. Het zorgt niet voor opstoppingen, maar het is bijzonder saai rijden. We stoppen nog ergens voor de boodschappen en besluiten ergens de E6 af te gaan en op een rustige plek een boterham te smeren. Wilton draait de camper een onverharde weg op die uitkomt bij een imker aan de bijenkassen te zien. Om daar nu tussen de bijen te gaan zitten is ‘m ook niet helemaal, dus we rijden iets terug en zetten de camper in het gras. Omdat het Dicky haar dag is, mag zij beslissen waar we gaan staan voor de overnachting. Ze zoekt een eenvoudige camping uit een paar kilometer voor het plaatsje Rena. Als we daar aankomen, spreekt het gezicht van Wilton boekdelen, dus dat wordt ‘m niet. De camping is erg rommelig, er staat hoog gras en er is weinig te beleven. We besluiten 7 km verder te rijden om naar een grotere camping in Rena te gaan. Er zijn nl. ook niet veel camperplekken in de buurt om vrij te kamperen en we willen nog wel even van de zon genieten. Mochten we daar kunnen kanoën dan is dat meegenomen. Het is een veel grotere camping dan degene die we net achter ons lieten. De navi leidt ons naar een brug waar je alleen met de fiets of lopend overheen mag. De navi blijft volhouden dat dit DE route is, maar we trappen er maar niet in en rijden om. Stel dat die brug net dicht is gegaan voor voertuigen boven een bepaald gewicht 🤔. Op de camping wordt je benadeeld als je geen stroom nodig hebt, dan kun je nl. niet aan het water staan want hier zijn de plaatsen met stroom beperkt. We gaan staan en staan vrij snel waterpas. Het is heerlijk weer, dus de stoelen staan snel buiten. Even lekker relaxen hier. Het is een camping met veel vaste plaatsen en het is vrijdag, dus het wordt drukker en drukker. We zien hier veel dat mensen een blokhut om de caravan heen bouwen. De caravan is dan bijna niet meer zichtbaar. Zet dan een blokhut weg zou je denken, maar het heeft vast met bepaalde regels te maken. Dicky wast de handdoeken even met de hand en die hangen we te drogen onder de
luifel. We besluiten de BBQ op tijd aan te steken omdat ze regen opgeven vanavond. De forel die Wilton heeft gevangen moet er nog op en we hebben nog wat vlees. Salade erbij en klaar. De forel gaat in de folie met wat zout en peper en niet lang daarna zitten we hen op te peuzelen. Natuurlijk even een foto ervan gemaakt om naar Peter Paul te appen en die overigens met smart zit te wachten op de volgende blog, want dan heeft ie iets te lezen. Laat dit nu een dag zijn waarop we weinig hebben gedaan en meegemaakt 😂
Het begint inderdaad even flink te regenen, dus alles weer naar binnen. Er komen steeds meer gasten de camping op voor het weekend. Zo ook een Noor die in de hoek een caravan heeft staan. Wilton hoort een zoemend geluid en roept het zal toch niet he. Maar jawel hoor de Noor loopt met een flinke gemotoriseerde grasmaaier voor zijn standplaats en ruim daarom heen te maaien. Het lijkt wel een nationale volkssport dat grasmaaien hier. Na het eten besluiten we even Rena in te lopen. Het heeft bijna 2 keer zoveel inwoners als Kerk-Avezaath, maar in het dorp zijn in tegenstelling tot ons dorp wel veel voorzieningen. Winkels, restaurants, een cultuurhuis en zelfs een treinstation. Daar ligt ergens een geocash dus die gaan we even meepakken. Dicky vindt hem, maar we hebben geen pen om onze namen in te vullen. Dus loopt Dicky naar het “kantoortje” van het taxibedrijf wat daar is en klopt op de deur. De chauffeur die dienst heeft ligt lekker op de bank tv te kijken. Hij heeft (nog) geen klanten. Misschien later op de avond zegt hij. Dicky vraagt hem of hij een balpen heeft voor haar en ze legt uit wat geocashen is. Hij lijkt het te begrijpen....We lopen daarna weer door. In het hart van het dorp ligt overigens een best behoorlijke houten kerk. Daarnaast staat een klein rood hokje wat vroeger dienst deed als brandweerkazerne denken we. Er staat ook een klokkentoren naast waar je de klok moest luiden als er brand was. We zoeken nog even naar een koffietentje wat in de camperapp werd aanbevolen. We kunnen het niet vinden, dus mogelijk is het opgedoekt. Dan maar een ijsje uit de plaatselijke snackbar aan het dorpsplein. Hier staat overigens ook een standbeeld van een langlaufer welke refereert aan een langlauftocht, de Birkebeinerrace, die hier haar start heeft en na 54 km eindigt in Lillehammer. Deelnemers dragen een rugzak van 3,5 kg welke symbool staat voor het gewicht van het koningskind wat van Rena naar Lillehammer werd gedragen en op die manier werd gered in een sneeuwstorm in 1206. Het is een dorp waar vissen, outdoor ed hoog in het vaandel staan denken wij. Het dorp wordt ook opgeleukt met oude fietsen die in een leuk kleurtje zijn geverfd. We lopen terug naar de camper en nuttigen daar onze koffie. Het is druk geworden met campers, allemaal Scandinaviërs, een enkele Duitser en geen enkele kaaskop.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis