Vanmorgen in de rij om vuil water te lozen, water te vullen en het toilet te ledigen. Iedereen vertrekt na een weekendje Oslo. Het is rond half 11, de camping loopt langzaam leeg denken we. Dicky gaat de pasjes inleveren bij de receptie. Ze meldt dat het douchen in één van de damesdouches inhoudt dat je plat tegen de muur moet gaan staan om water te vangen. Ach zegt ze, ik geef je het geld van die douchebeurt terug. Dat is fijn, maar beter is het misschien als jullie het probleem oplossen. Het is opmerkelijk dat deze camping nog maar net met het seizoen begint (ze zijn net 3 dagen open), maar de periode dat ze dicht waren niet hebben benut om de boel in orde te maken. Een stadscamping in de hoofdstad, waar je staat voor de hoofdprijs moet gewoon in orde zijn. Enfin, Dicky neemt de 15 kronen in ontvangst en hoopt dat ze de boel repareren. We gaan vandaag rijden richting Lillehammer. De dag is grijs begonnen, dus als we een stuk rijden is dat niet erg. Net voorbij Lillehammer heeft Wilton een camping gezien. Deze ligt aan een meer, dus we kunnen daar mogelijk de kano’s even testen. We rijden de E6 uit, DE snelweg van Noorwegen, echter deze weg is in onderhoud waardoor we zeker 30 km één baan hebben en steeds 70 of 50 km /uur mogen rijden. Er komt geen eind aan. Als we een supermarkt zien, doen we snel even wat boodschappen. We vervolgen de weg en komen in de buurt van de camping. Die blijkt dus pal aan de E6 te liggen, mmmmmmmm........om daar nou 30 euro voor neer te tellen, dat is het niet waard. Na enige discussie besluiten we door te reizen naar Espendalen. Daar is een camperplek bij een kerkje in de natuur en aan het water. De zon is gaan schijnen en we rijden de 255 uit. Een prachtige route en in de verte zien we de besneeuwde bergtoppen. Uiteindelijk komen we bij de camperplek. In de NKC app hadden we al gelezen dat je een stukje door moet rijden naar het kerkje. Dat doen we dan ook en we passeren de. campers die er al staan. We arriveren op een geweldige plek, aan het meer. Er staat een picknicktafel aan het water en er heerst volkomen rust. We zetten thee en zitten heerlijk buiten. Er komt een man aan en dit blijkt een Nederlander die even komt kletsen over zijn visavonturen. Enigszins jaloers op onze plek, gaat hij weer terug naar zijn camper. Wij trekken één van de kano’s uit de garage en pompen hem op. Het gaat allemaal vrij gemakkelijk en binnen een mum van tijd ligt hij in het water. Dicky test hem als eerste. Hij blijkt prima stabiel in het water te liggen en ze vaart er zo mee weg. Wilton maakt wat foto’s van het eerste kanotochtje. Daarna is het zijn beurt, maar Dicky moet nog even oefenen om er vloeiend uit te stappen. Dat wordt nog wel even een dingetje. We zijn super enthousiast over de kano en gaan morgen met 2 kano’s te water.
Na het eten zitten we aan het water in het zonnetje een bak koffie te drinken. Het is hier fantastisch! Wilton wil even kijken of er een geocash ligt want dan heeft hij zijn 100e. Er blijkt er één te liggen op de begraafplaats die, verbonden door een brug, op het volgende eilandje ligt. We besluiten er heen te lopen en die cash mee te pakken. Na een rondje over de heuvel waar verschillende graven liggen, zowel heel oud als nog vrij nieuw, relaxen we nog wat in de. camper. We kijken uit naar morgen, het weer schijnt goed te worden.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis