We staan langs de kliffen, het uitzicht is waanzinnig en we wachten tot de zon ondergaat. Wat een fantastische locatie hebben we weer gevonden. Dicky opperde deze plek op basis van de informatie uit de camper app. Toen we vanmorgen wakker werden vroeg Dicky aan Wilton of hij niet nog wilde vissen. Nee, is al te laat eigenlijk antwoord hij. Totdat hij buiten kwam en grote vissen zag rondzwemmen in de rivier voor onze camper. Toch maar wat proberen dan. Hij waarschuwt ook zijn collega vliegvisser die verderop staat. Maar ja, welke vis is het en wat eet hij graag? Ze proberen verschillend aas, maar de vissen trappen er niet in. We maken ons klaar om te vertrekken. Het is dan al half 11. We volgen een stukje N70 op de Ring of Kerry en stoppen even voor een netje uien te kopen. We zien op de kaart een strand, Dennynane Beach, waar we willen stoppen voor de lunch. Het lijkt wel een tropisch oord! Wit strand en azuurblauw water, wat wil je nog meer? Er is een grote parkeerplaats bij, dus we denken dat dit wel een favoriete plek is om te zonnebaden. Wij maken een broodje hamburger, met ui dus. Daarna zetten we koers naar de camperplek wat niet meer is dan een parking bij een monument ter nagedachtenis aan een neergestort gevechtsvliegtuig in WWII. Er staan wat auto’s van wandelaars want je kunt hier een mooie, ietwat pittige tocht langs de kliffen lopen en helemaal boven ligt een ruïne van een kasteel(?). Op het informatiebord over de de Bolus Barracks Loop Walk staat 11 km en dat je moet zorgen voor wat te eten en warme kleding. Dit is voor als het weer hier omslaat, maar die verwachting hebben wij niet. Dus lekker zomers gekleed, factor 30 op, een trui in de rugzak en wat drinken en een snack voor onderweg. We lopen eerst een stuk verharde weg tot de voet van de berg. Er staan enkele huizen, er lopen koeien en schapen en verder is het landschap overwegend groen. We zien en ruige kliffen als we vanaf de berg naar beneden kijken. Om over een hek te komen hebben ze hier een metalen trap weggezet. Eigenlijk best handig. We moeten tegen de berg op lopen en het wordt steeds steiler. Maar het is op en top genieten hier! Als we bij een kleine ruïne komen stoppen we even om wat te drinken. Even de rugzak af (we hebben inmiddels allebei een toprugzak van Osprey) en op een steen zitten. Dicky kijkt of er ergens een geocache ligt en die blijkt op 4 meter afstand e liggen. Snel gevonden dus. We lopen naar de volgende top waar een grote ruïne is. Daar maken we wat drone opnames. En wat denk je? We komen de hele weg niemand tegen en net als Wilton de drone laat vliegen komt er een stel aan wandelen. Ze maken kort een praatje, de drone hangt al in de lucht, en lopen door. Wij lopen later ook door en moeten al snel beginnen met afdalen. Ergens in de verte zien we een wit stipje, dat is onze camper. Uiteindelijk blijkt de tocht 8 km te zijn en zijn we met 2,5 uur terug bij onze camper. Het is echt wel warm vandaag en we rusten even uit in onze stoelen die we achter de camper hebben gezet.
Na het eten laat Wilton de drone nog even vliegen om een foto te kunnen maken van hoe we staan met de camper in the middle of nowhere. We drinken de koffie nog buiten. Het is een beetje gaan waaien, de zon is aan het zakken en zal straks achter de Puffin Island verdwijnen. Dit schijnt een van de beste plekken in Ierland te zijn om nachtfotografie te doen van de sterrenhemel. Er is hier namelijk geen “lichtvervuiling” door een stad of industrie. Alleen de Atlantische Oceaan ligt voor ons……Het wordt een latertje vanavond want de sterrenhemel is onbeschrijflijk mooi om naar te kijken.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis