Vandaag willen we hier een wandeling gaan maken. Geen monstertocht, maar gewoon een paar uurtjes stappen hier in de omgeving. Het is wederom een prachtige dag. Wat treffen we het toch voor Schotse begrippen dan. In Nederland lopen de mensen te puffen. Bij de receptie vragen we wat we het beste kunnen gaan lopen. We krijgen het advies om hier de camping af te lopen en het spoor over te steken bij het station. Ja, ja, Tyndrum heeft slechts een paar huizen en wat restaurants en overnachtingsmogelijkheden, maar ook een heus station hier achter de camping. Vanaf de andere kant van het spoor kunnen we een leuke wandeling starten van een uurtje of 2,5. Het is een heerlijke route want we hoeven niet te klimmen en klauteren en mede door het mooie weer zijn de uitzichten prachtig. Omdat er veel water stroomt is het erg vochtig in de bosrijke stukken en dat betekent veel mossen. De mostapijten groeien soms tot in de bomen omhoog. Bij een bruggetje kunnen we ook tot aan de rivier komen. Het stroomt er als een nieuwe en we gaan daar even ons appeltje oppeuzelen. Die hard stromende riviertjes trekken ons altijd naar de waterkant en nodigt uit tot fotograferen. We zien overigens ook dat in het riviertje 2 mensen bezig zijn met scheppen en zeven, en denken dat ze mogelijk naar goud zoeken, dat kan hier met een vergunning. Ons is verteld dat we iets tegen gaan komen waar we koffie kunnen drinken, maar dat hebben we niet gezien. Misschien hebben we dan toch een verkeerde route gelopen :-) In ieder geval was het genieten en rond 12:15u zijn we terug bij de camper. We doen een bakje koffie en een bakje soep en hangen nog wat rond in en bij de camper. We maken in de middag nog een korte wandeling naar The Lochan of the lost sword. De legende verteld dat bij een gevecht hier zwaarden in een meertje zijn gegooid en deze er nog steeds zouden moeten liggen. Bij dit meertje is een soort gedenkteken gemaakt over deze legende. Verder niet interessant, maar leuk om even naartoe te wandelen. Onderweg komen we veel hikers tegen die vandaag een deel van de West Highway route hebben gelopen en bijna op hun bestemming zijn voor vandaag.
Het is vaderdag en wie vader is trakteert! We hebben gisteren voor 3 dagen eten gehaald, maar gaan vandaag voor de 2e avond op rij uit eten in de plaatselijke pub. Wilton neemt Dicky mee uit eten. Een medewerker van de pub geeft ons wat tips voor wandelingen en routes om te rijden. Hij woont hier met zijn vriendin sinds 2014 (vanuit Roemenië) en is verknocht aan dit land. Hij vertelt er graag over. In de pub verzamelen wat Nederlanders die hier in een hotel zitten. Ze zijn onderdeel van een groepsreis die 8 dagen wandelingen maken in Schotland onder leiding van een reisleider Oebele genaamd. Type van de reclame "He BIERTJE". Hun reis is nog maar net gestart eigenlijk en ze hebben al de grootste lol met elkaar. We zijn even onderdeel van de groep omdat we bij hen in de hoek zitten. Het is best gezellig hier. Wilton eet een gerecht van hier, Steak Pie genaamd en dat is een soort stoofpotje met een soort bladerdeegbroodje en Dicky eet spareribs. Na een ijsje als dessert, zeggen we de Hollanders gedag en lopen terug naar de camping. Het is heerlijk weer en de Schotten zitten zelfs buiten te eten. Op de camping pakken wij ook nog even de stoelen om buiten te zitten, maar de midges vinden dit veel te leuk, dus Wilton is weer snel binnen. De midges zijn heel klein en kunnen overal doorheen, dus ook in de camper zit een legertje. Zolang ze niet te veel prikken is het prima. Buiten is het nog lang zonnig. Morgen vertrekken we hier en gaan in ieder geval verder afzakken naar het Zuiden.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis