De zon schijnt al uitbundig als we buiten kijken om 7:00u. Het wordt een mooie dag denken we. Het plan vandaag is Mizen Head bezoeken. Dit is het meest zuidelijke puntje van Ierland. Het is een landtong met een vuurtoren waar je naartoe kunt wandelen. We komen daar al om 9:15u aan en het gaat pas om 10:30u open. We zetten koffie en proberen een geocache te zoeken die we niet kunnen vinden. Later zien we dat die is verdwenen. Het wordt langzaam aan wat drukker. Als de toegangsdeur open gaat dienen we eerst een ticket te kopen. We kunnen vervolgens alle uitleg bekijken in het bezoekerscentrum en van daaruit de wandeling starten naar de vuurtoren. Onderweg kun je naar verschillende uitzichtpunten om de kliffen te zien. Vanaf de brug, die daar is gebouwd om naar de vuurtoren te kunnen, zien we zeehonden zwemmen. Het is echt fantastisch weer! Als we alles bezocht hebben en alle uitzichtpunten gezien hebben gaan we terug naar de camper. Dit vonden we beiden een mooie trip. We zetten de camper verderop zodat we enigszins recht staan en Dicky bakt pannenkoeken.
We gaan vanaf hier naar Three Castle Head ongeveer een kwartier rijden hier vandaan. Het is een hele smalle weg erheen zonder al teveel uitwijk mogelijkheden. Op hoop van zegen dan maar dat we niemand tegen gaan komen. Als we daar aankomen is er een kleine parking. Vanuit daar start de wandeling naar de overblijfselen van een kasteel wat tussen de kliffen staat. Het stamt uit 1207. De wandeling er naartoe is enigszins pittig, maar voor een geoefende wandelaar goed te doen. Geen probleem dus voor ons. Bij de start van de wandeling staat een box of honesty waar men vraagt 3 euro te doneren per persoon. Enfin je loopt ook over het erf en door de wei van een schapenboer. Onderweg passeren we 2 dames waarvan we ons afvragen of zij de ruïne wel gaan halen. Als we bij het kasteel aankomen staan er inderdaad nog 3 torens een soort van overeind. Het ligt aan een meer tussen de kliffen in en je kan het ook echt pas zien als je de berg over bent. We kijken er wat rond en besluiten nog wat hoger te klimmen om het van bovenaf te zien en natuurlijk ook het uitzicht te zien over de kustlijn. Wilton had graag een drone opname gemaakt hier, maar zowel hier als bij Mizen Head is het ten strengste verboden en kan de boete 4000 euro zijn. Toch maar niet doen dan.
We zitten nog even op de top en eten een banaantje. Dan maken we onze tocht terug. Goed voor de stappen deze wandelingen. Het is een dik half uur lopen enkele reis, met klimmen en dalen. Het is echt wel warm en we hadden misschien wel zonnebrandolie nodig gehad, maar we verkleuren zonder te verbranden.
Eén van de schapen van de boer loopt op 3 poten en als we de boer dan toch treffen, melden we het even. Hij weet ervan zegt hij en bedankt ons.
Met de camper zetten we koers naar Aligone wat aan de ring of Baera ligt. Een prachtige route om daar te komen. Soms rijden we langs droog gevallen stukken door het lage water die door de zon ook nog eens een tropische uitstraling geven. Dicky heeft trek in een ijsje en als we door een stadje rijden ziet Wilton een tentje waar ze die verkopen. We scoren een softijsje en een kop koffie en rijden verder naar Hungry Hill, zoals de camping heet. Hij wordt gerund door een Nederlands stel. We checken in voor 1 nacht en kijken nog wel of we langer zouden willen blijven. Daniël runt hier de camping met zijn vrouw. Dicky hoort een Zeeuws accent bij hem, maar hij geeft aan zelf niet uit Zeeland te komen. Zijn vrouw wel. Hij komt uit Bergen op Zoom en blijkt in Halsteren te zijn opgegroeid. Zo is het de wereld toch weer op z’n smalst.
We kiezen een plek op de camping en doen een was in de machine. Het is fantastisch weer om buiten te zitten, als je jezelf niet al teveel gaat storen aan de midges, kleine muggen, nee dat zeg ik niet goed. Het zijn hele kleine muggen, want die zitten niet alleen in Schotland. We staan tussen 2 campers in die ook honden bij zich hebben. De buren aan de ene kant hebben de honden in een bench in de garage van de camper en de klep ervan een beetje open en zijn zelf niet thuis. De buren aan de andere kant besluiten een balletje te gooien voor de hond waardoor de opgesloten hondjes luid beginnen te blaffen. Dicky roept een keer naar de honden dat ze moeten stoppen en Wilton roept daarna ook een keer erg duidelijk wat de buurman doet besluiten zijn hond dan toch maar uit het zicht te houden van die 3 keffers. Het is daarna weer stil gelukkig.
We maken een stamppot van prei met een kipfiletje en smullen er heerlijk van. De zon zakt snel en dat doet ook de temperatuur afnemen, dus we gaan naar binnen. De midges zijn mee naar binnen, maar zij komen ook op topsnelheid door de horren heen, zo klein zijn ze. Als het begint te waaien buiten zetten we de deuren even tegen elkaar open en zijn de meesten wieberen. Ze kunnen dan namelijk niet goed meer vliegen.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis