We krijgen het toch altijd weer voor elkaar ergens terecht te komen waar het verrassend leuk is. Vanmiddag zijn we aanbeland in Kinlochbervie een oude pier waar we voor 10 pond kunnen staan met enkele faciliteiten. De weg er naartoe begon vanmorgen, alweer, met stralend mooi weer. We gaan de NC500 route verder rijden. Wat een fantastisch landschap hier en de meeste stukken zijn single track roads met passeerplekken. Dan is het nog goed oppassen want als je een grote vrachtwagen treft of een brede camper…….. Onderweg stoppen we af en toe voor een fotomomentje, zeker bij de baaien met azuur blauw water. Als de zon erop schijnt kleurt het water prachtig! Zo wie zo maken deze weersomstandigheden de wereld soms binnen enkele minuten volledig anders. Er valt vandaag ook regen, gewoon af en toe een plensbui, maar het klaart ook steeds weer op. Dat gaat er de komende dagen waarschijnlijk wel anders uitzien gezien de voorspellingen. Onze tegenliggers vandaag zijn veelal Nederlandse oldtimer Volvo’s, die dien een Schotlandtoertje met de club. Het zijn er vest veel! Als we onderweg ergens stoppen voor de lunch, genieten we van Dicky’s pannenkoeken. Even verder zijn we getuige van het verplaatsen van een kudde schapen naar een andere wei. 4 Honden helpen de schapenhouder om de schapen de goede kant op te leiden. Een prachtig gezicht hoe ze dat doen. Onderweg zien we overigens vaak de schapen langs de kant van de weg grazen. Er is zelfs een verkeersbord wat er voor waarschuwt. Iemand hier heeft zelf wat bedacht om de automobilisten te waarschuwen en dat is een autoband met de tekst: Lambs slow! We zien veel reizigers per fiets en op een gegeven moment herkent Dicky de Oostenrijkse fietser die ze gisteren mocht fotograferen voor de Foto7daagse. Wilton doet het raam op en groet hem hartelijk bij het passeren. Hij herkende ons en zwaait terug. We gevaarlijk hoor om op deze smalle wegen te fietsen.
We vervolgen de weg en het landschap wordt wat ruiger. Als we op een gegeven moment een afslag zien die ons wel leuk lijkt qua route, gaan we deze volgen en Dicky ziet dat er een camperplek moet zijn. Ach laten we maar gaan kijken……We komen daar aan en passeren een kleine buurtsuper, de Spar. Even verder is de pier waar we kunnen staan. In de Spar moeten we 10 pond cash betalen en dit komt ten goede aan de gemeenschap hier. De man schrijft een betaalbewijs uit dat we voor de voorruit moeten leggen. We kunnen water pakken en ook alles lozen en zelfs stroom pakken als we dat zouden willen. Wilton ziet mogelijkheden om te vissen en gaat hier vrijwel meteen mee aan de slag. Dicky maakt een ommetje. Er wordt geen vis gevangen, dus eten we zalm uit de supermarkt met pasta en pesto. We houden een rustige vrijdagavond. Aan het thuisfront met de moeder van Dicky is het rustig. Die krijgt op dit moment de goede zorg in het ziekenhuis. Morgen gaan we richting Ullapool, waar we mogelijk 2 nachten gaan verblijven.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis