We zijn weer thuis! De wassen zijn gedraaid, de boodschappen gehaald en we bereiden ons voor om morgen nog even te vertrekken naar Concert at Sea. Daarna is de vakantie echt voorbij. Gisteren hebben we, na heerlijk geslapen te hebben in een bloed hete camper, lang gereisd. De afspraak was dat we niet in één keer naar huis gingen rijden, maar gewoon om een uur of 17:00u ergens stoppen. We vertrekken om 9:00u van de camperplek die we overigens hoog zouden beoordelen in de camperapp want ondanks dat het gewoon een parking is, stonden we hier uitstekend. We rijden vlot door Denemarken, waar het ons opvalt dat er heel erg veel dierenvervoer op de weg is en dan met name varkens. We stoppen ergens voor de lunch waar de mussen vrolijk met ons mee-eten. Als we in Duitsland rijden, hebben we meteen weer te maken met baustelles, maar deze leveren gelukkig geen vertraging op. Totdat we bij Hamburg komen........altijd een ramp hier en één grote baustelle. Ook bij Bremen hebben we nog wat oponthoud. Het is aansluiten in de file, maar gelukkig staan we niet helemaal stil. Er is een inhaalverbod voor vrachtverkeer ook bij 3 rijstroken, ideaal moesten ze hier ook eens doen. Het is rond 15:00u als we daar zijn. Hier vandaan is het nog 1,5 uur naar Molbergen. Daar vond Dicky een camperplek in de app waarbij je op de parkeerplaats van het restaurant kunt staan. Dan kunnen we daar meteen eten, ons eerste etentje van deze vakantie 😊 We staan bij Bremen nog wel een beetje in de file, en als we uiteindelijk de snelweg af gaan, moeten we nog een behoorlijk stuk binnendoor. In Duitsland mag je dan gewoon nog 100 rijden waar je bij ons 80 of 60 mag. Maar 100 rijden op dit soort wegen voelt niet prettig, dus we houden het bij 80. Dat maakt wel dat een Duitser in een Audi dat te langzaam vindt en ons gaat inhalen. Wilton staat ineens op de rem........maar goed ook want er draait een auto de weg op in tegengestelde richting en als Wilton niet had geremd, had de inhaler geen tijd om terug naar rechts te gaan en was het een akelige aanrijding geworden want hij reed best hard. Wilton heeft het filmpje later nog eens bekeken op onze dashcam en daaruit bleek dat hij 25km/uur had uitgeremd, ff stevig intrappen dus.
We arriveren in Dwergte bij Molbergen en zien al snel het Debbeler’s Hofcafé en Grill liggen. Het is echt zo’n Duits schnitzelrestaurant met een speelterrein, wat boerenschuren en naast het restaurant een winkel met allemaal handwerk. We vragen binnen waar we kunnen gaan staan, positioneren de camper en gaan meteen bij het restaurant eten. Wilton gaat voor wienerschnitzel en Dicky voor een stukje kipfilet. Het wordt vrij snel geserveerd. Het smaakt, maar het is zeker geen culinair hoogstandje wat we op het bord hebben. Als Wilton een stukje van zijn schnitzel snijdt, drukt hij meteen een plasje vet uit zijn vlees. De kipfilet die Dicky op haar bord heeft is een droog stukje vlees. Enfin, we hoeven niet te koken en moeten toch ook eten. Wiltons “grose” bier is in ieder geval goed en na het eten bestellen we een ijs coupe die verrassend goed is. De koffie zetten we wel in de camper., maar eerst scoren we nog een geocache die in de buurt van het restaurant ligt. We gaan vroeg slapen en morgen kost het ons nog maar 3 uur om thuis te komen. Van ons had de vakantie nog langer mogen duren, maar vanmorgen zijn we toch echt de laatste 260 km naar huis gaan rijden. De vakantie is schitterend geweest. We hebben bijna 6000 km afgelegd en daarvoor heeft Wilton 95 uur achter het stuur gezeten. Dat betekent dus dat er heel veel tijd is geweest om mooie dingen te doen en te zien en te genieten van overwegend zonnig weer. Om 12:30 zetten we de camper weer op onze oprit. De “thuisdingen” beginnen weer, maar morgen pakken we de camper nog even in voor Concert at Sea. Carpe Diem

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis