Woensdag 27 mei
Niets is zo veranderlijk als een mens en dus gaan wij vandaag naar Luxemburg. Wilton is nog nooit in Luxemburg geweest en wil dat graag een keer "afvinken". Bovendien zijn daar prachtige wandelgebieden en als we daar een paar dagen vertoeven kunnen we rustig aan weer omhoog langs de Moezel. We staan op tijd op en rijden voordat we ontbijten nog een keer naar Burg Eltz. Op de parkeerplaats aldaar ontbijten we snel en drinken we koffie. Dan pakken we het wandelpad naar de burcht. Het is een kwartier lopen. De zon staat al hoog en de lucht is strakblauw, dus echt fotogeniek ligt het er niet bij. Ons bezoek is dus maar kort en we gaan terug naar de camper. We zetten nog even een bakkie en Dicky staat buiten met de camera omdat er steeds een specht over vliegt. Niet te doen om die vast te leggen, ze zijn zo snel. Wel treffen we er nog een boomkruiper. Omdat Dicky de vraag heeft gesteld of we wel verzekerd zijn omdat we in een oranje coronagebied rijden, waagt Wilton een telefoontje naar de NKC via wie onze camper verzekerd is. Onderweg naar Luxemburg worden we terug gebeld en gerust gesteld, maar de vriendelijke meneer aan de telefoon gaat het nog wel verder voor ons uitzoeken. Hij verzoekt ons niet in de rode gebieden te gaan zoals bijvoorbeeld Polen. Tja, coronavragen hadden we hiervoor nooit, dus voor hen is ook alles nieuw.
Als we gaan rijden zetten we 146 km koers naar camping Casade in Mullerthal. Er zijn in die omgeving mooie wandelroutes. Het moet een kleine camping zijn en dat is ook wat wij willen, geen massaal gedoe. Nou ja nu is het sowieso erg rustig overal.
Als we in de buurt van Mullerthal komen zoeken we nog even een supermarkt, zodat we voor een paar dagen eten hebben. We stonden al voor de slagboom van de camping, maar er stond op dat de slagboom pas om 14:30u open gaat.
In de supermarkt hebben we netjes een mondkapje op. We slaan wat eten in en gaan naar de camping. Er zijn bijna geen gasten, ook niet op de vele seizoensplekken. En wat een bende is het ook eigenlijk hier…………enfin, wij willen enkel een stukje gras om de camper op te zetten en gaan vervolgens heerlijk in de relaxstand. We zitten aan een stromend riviertje en Dicky denkt een ijsvogeltje te zien vliegen. Niet meer terug gezien helaas. Verder vliegen er wat vinken rond die de insecten uit de lucht pakken en heerlijk oppeuzelen. Wilton doet een dutje en we eten laat. Na het eten kijken we even welke wandelroute we morgen kunnen pakken. De langste is 8 km, dus die wordt het. We kunnen nog heerlijk buiten zitten totdat het echt af begint te koelen.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis