Vrijdag 29 mei
We starten rustig op. Dicky pakt nog even de tijd om wat reisverslagen online te zetten omdat de verbinding effe goed is. Over het algemeen is deze tot nu toe gewoon slecht en om ook foto’s bij het verslag te voegen is het wel handig. We ruimen de camper op en gaan nog even vuil water lozen, het toilet ledigen en water bijvullen. Dan starten we onze reis van wel 20 km richting Bettendorf naar camping Um Wirt. De camping ligt eigenlijk in het dorp. Wel zien als we er bijna zijn een kroeg met een terras met mensen. Dat terras is dus gewoon open, maar die 1,5 meter redden ze niet. Leida, de campingeigenaresse vertelt dat ze het niet begrijpt. Je loopt hier echt het risico dat je de tent kunt sluiten. Hier op de camping is het strak geregeld en ziet men er op toe dat iedereen zich houdt aan de maatregelen, bij binnenkomst en weggaan handen desinfecteren, binnen een mondkapje op, 1,5 meter afstand, looproutes etc.Het zij zo……..je went eraan. Leida geeft aan dat ze eten verzorgt voor de gasten en raadt ons de kip aan met friet. We zijn meteen om en spreken af dat we het om half 7 ophalen. We hebben een mooie camperplek uitgezocht aan de rivier. Als de camper staat en we alles hebben uitgesteld, komt Leida nog even de stroom regelen voor ons. We betalen hier alleen wat we daadwerkelijk verbruiken. Wij eten een broodje en na wat genieten van de zon die vandaag haar best weer voor ons doet, pompen we de kano’s op, doen een bakkie en gaan een stukje het water op. Heerlijk om weer eens te kanoën. Langs het water is het druk met mussen en kwikstaarten en er zwemt een zwanenfamilie met 6 kids. Voor onze camper zitten wat dodaars. Nog nooit gezien die gekke kleine fuutjes zo groot als een eendagskuiken. We varen de rivier een stuk uit totdat we bij een brug komen. Daar wordt de stroom wat sterker en om te voorkomen dat we straks worden meegenomen, draaien we om. Na 5 kwartier kanoen zijn we terug bij de camper. Wilton haalt ons eten op, een half haantje met friet. We eten het op in het zonnetje. Wat een fantastisch weer. Na het eten turen we nog een tijdje over het water. Het stikt hier nl. ook van de muskusratten die het druk hebben met gras vervoeren naar hun hol. Niet het meest frisse idee al die ratten, maar Bas de campingeigenaar verzekerd Wilton ervan dat ze enkel gras eten. Morgen willen we hier en stukje gaan fietsen en pakken we de kano nog een keer. Het is een heerlijke plek, dus misschien blijven we wel de hele Pinksteren.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis