We zitten weer terug in de camper na een terrasje gepakt te hebben in de vissershaven van Luarca. Het is een minuut of 15 lopen vanaf camping Los Cantiles waar we rond half 5 zijn aangekomen. Vanmorgen vertrokken we rond een uur of 10 van onze overnachtingsplek. We gaan langzamerhand richting Santiago de Compastella. Om niet teveel te missen van de groene kust, rijden we zo min mogelijk snelweg. Het valt ons op dat bij veel huizen een soort oude hooischuur staat. Of dat ook een hooischuur is, hebben we nog niet kunnen ontdekken (zie foto). We koersen af op Cudillero een vissersplaatsje in een baai. De route erheen is prachtig. Als we het plaatsje inrijden, worden we blij verrast door de gezellige sfeer die er hangt. De kerk is net uit en volgens ons gaat iedereen daarna het terras op want die stromen lekker vol. Het lijkt een soort Valkenburg, maar dan minder druk en voornamelijk bezocht door de Spanjaarden zelf. We rijden door het centrum naar het havengebied waar we de camper kunnen parkeren. In de vissershaven is ook een restaurant. Op het terras zitten de vissers denken wij, die na hun vangst de dag doornemen en een biertje doen. We bestellen de lunch en nadat we die hebben genuttigd lopen we het centrum van het plaatsje in. De huizen zijn gebouwd tegen de bergwand en van straten kun je niet spreken, het zijn vooral trappen die je loopt en elke trap komt uit op een paar voordeuren. De mensen hier moeten we sterke beenspieren hebben. We lopen helemaal naar boven en kunnen dan verderop weer naar beneden. Op de stoeptegels zijn ankers geschilderd als je richting de haven wilt en visjes als je naar de restaurantjes wilt.We proberen nog een geocache te vinden, maar hoe we ook zoeken, we zien hem niet. We denken dat die is verwijderd met het grasmaaien.
Voordat we naar de camper terug lopen, pakken we nog even de trap die richting de vuurtoren gaat. De baai waar je op uitkijkt is prachtig; de turqoise kleur van het water, de grijze rotsen en het witte schuim van de golven die de vloedlijn aangeven. Snel een paar foto’s en dan door. Aan de haven staan wat kleine tentjes waaronder één met ijs. We nuttigen een bakje schepijs en dan wordt het echt tijd om verder te reizen. Na een stukje snelweg pakken we toch weer de N wegen. We passeren Avilés, een industriestad met voornamelijk staalindustrie. Uiteindelijk schiet dat niet echt op en als we weer de snelweg opgaan, besluiten we vrij snel af te slaan naar Luarca. Wilton is het rijden beu en wil graag in de rust. We checken in op de camping. De vriendelijke, goed engels sprekende, beheerder legt ons alles uit. We krijgen een mooie ruime plek en doen eerst een bak koffie. Dicky besluit naar het ‘strand’ te lopen, wat achteraf gezien niet heel erg spectaculair blijkt te zijn. Na het eten besluiten we om nog even naar het centrum te lopen voor een bak koffie. Het is ongeveer 15 minuten lopen. We moesten wel weer de trap af om in het haventje te komen. Als je nog bovenaan loopt, hoor je de levendigheid rond de terrasjes en zie je de flanerende Spanjaarden. Wij lopen langs de haven en in de hoek zit een kroeg waar het erg druk is met veel jongeren. We pakken een andere kroeg en kunnen aan de haven op het terras zitten. We nuttigen er 3 koppen koffie en een. biertje en Wilton rekende €5,30 af. Dat is nog eens fijn een terrasje pakken! Het was vandaag heerlijk weer, vanavond ook nog, maar met de wind en de zon die af en toe achter een wolk verdwijnt is het toch nog fris in dit deel van Spanje. Voor ons prima, wij hebben geen bruiningsschema 😊

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis