17 juni: De volgende morgen loopt de parking al aardig leeg. Wij doen nog een rondje en besluiten dan te vertrekken naar Knivsjelokken, waar de echte Noordkaap ligt. Dat punt ligt nl. nog 1,5 km noordelijker, alleen er loopt geen weg naartoe, dus dat doe je met de benenwagen. We parkeren de camper en besluiten eerst te gaan lopen en bij terugkomst te lunchen. We nemen wel een banaan mee en natuurlijk de camera. We lopen door een flink pak sneeuw en na een 3 kwartier denkt Wilton dat hij er is als hij die helling oploopt die voor hem ligt. Helaas, het bleek nog 2 uur lopen te zijn. Gelukkig hebben we een banaan op en als we dorst hebben is er voldoende bergwater. Het is gaan regenen, maar dit is niet heel hinderlijk. Onderweg komen we 2 mensen tegen die op de terugweg zijn. Met de rugzak en de tent op de rug, dus die hebben daar de nacht doorgebracht. We klauteren de berg over en dan blijken we nog naar de volgende berg te moeten, een moeilijk begaanbaar stuk. We hebben ons onderweg gerealiseerd dat het inspuiten van onze schoenen handig zou zijn geweest. De voeten zijn nl. nat. Na zo'n 2,5 tot 3 uur lopen zijn we er? Uitzicht op de Noordkaap vanaf de echte Noordkaap. Wilton besluit de rotsen naar beneden te klimmen, maar Dicky vindt dit niet het slimste plan, want als er wat gebeurt, wie redt je dan?
Op dit punt kun je een soort logboek invullen dat je er geweest bent. Deze ligt in een brievenbus. We vullen onze namen in bij nr. 106 en 107. In de brievenbus ligt fruitella en Wilton pakt er voor ieder 3. Dan starten we de terugweg. Deze blijkt uiteindelijk best zwaar omdat we meer moeten klimmen op soms lastig begaanbare stukken. We rekenen erop rond half 7 terug te zijn bij de camper. Afzien is het, maar de belevenis is fantastisch! Als we over de sneeuwheuvel zijn, blijken we de camper te kunnen zien. Wat een opluchting! Bij de camper gaan de schoenen en sokken uit, alles is drijfnat. We kunnen geen pap meer zeggen en denken niet meer aan koken. Gelukkig is er nog een zak soep in de camper die we warm gaan maken. Maar we starten met water drinken en een warme kop thee met honing en vervolgens een bak koffie. De soep smaakt daarna prima en we sluiten af met een schaaltje Turkse yoghurt met honing en walnoten. Daarna besluiten we om nog een stuk te gaan rijden. Wilton wil nog wel een stuk afzakken, zodat we morgen niet de drukte meer hebben van alles wat nog naar de Noordkaap toe rijdt. Dicky zit met zere benen en heupen op de passagierskant.
Als we een klein uurtje op weg zijn en uit een tunnel rijden, staan er 2 mensen met een fiets naar ons te wenken. We stoppen en de man legt ons uit dat zij vervoer nodig hebben naar Kokelv waar hun auto staat. Ze zijn met z'n drieën, maar wij kunnen niet 3 mensen en 3 fietsen meenemen. Eén persoon meenemen is voldoende legt hij uit, want zijn vrouw en dochter blijven daar dan achter met de fietsen. Het zijn een Duits stel met hun dochter. Zij zijn vanaf Kokelv naar de Noordkaap gefietst. Terug naar hun auto gaan ze nu niet meer redden, dus wil de man mee om de auto op te halen. We hebben te maken met Dieter en zijn vrouw Corinna en dochter Lilian, die voor studie in de Lofoten verblijft, waar zij overigens ook fietsend naartoe is gereisd vanuit Duitsland. Dieter praat onderweg honderduit. Hij vertelt dat zij de avond ervoor om 21:00u naar de echte Noordkaap zijn gewandeld. Zij waren pas om 3 uur in de nacht terug. Het fijne is dat je altijd voor het donker thuis bent, want het wordt niet donker. We brengen deze man 91 km verder, zo'n 1,5 uur rijden. Daar staat een groen VW busje met deuken. Dat is hem! In de buurt zien wij wat mogelijkheden te overnachten. Onderweg zien we ook, naast alle rendieren, 2 keer een vos lopen. Dieter staat erop ons een mooie plek te wijzen waar ze zouden kunnen gaan staan. Daar nemen we ook afscheid, hij geeft zijn adres en een fles witbier. Uiteindelijk gaan wij op een andere plek overnachten (Kvalsund parking), daar vlakbij aan een snel stromende rivier. Met slapen hebben we geen enkele moeite, zeker vandaag niet......
Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis