Vandaag dus naar Bom Jesus do Monte. Hierbij een gekopieerde tekst van een website ‘reis- en reistips’ over deze bijzondere plek:
Ten oosten van Braga staat het imponerende heiligdom van Portugal. De eerste vermelding van Bom Jesus do Monte, wat Goede Jezus van de berg betekent, dateert de eerste vermelding uit 1373, toen er een kapel op de heuveltop werd gebouwd. Deze kapel was gewijd aan het Heilige Kruis. In de 15e en 16e eeuw werd deze kapel herbouwd. De kerk van Bom Jesus werd in 1629 gebouwd, gewijd aan de gelijknamige Bom Jesus. In 1772 ontwierp de aartsbisschop van Braga de gigantische barokke Excardaria (trap) van de Bom Jesus, als entree tot de bestaande, kleine schrijn. De trap en de kerk van Bom Jesus werden in 1811 door Carlos Amarante voltooid. In het lagere deel bevindt zich een steile Heilige Weg met kapellen waarin de veertien kruiswegstatiën te zien zijn. De Escardório dos Cinco, in het middendeel, stelt de vijf zintuigen voor. Met ingenieuze muurfonteinen en beelden van Bijbelse, mythologische en symbolische figuren. Hierna volgt een eveneens allegorische trap met de drie deugden. Boven biedt een platform een prachtig uitzicht over de omgeving en toegang tot de kerk van Bom Jesus. Elk weekeinde komen er horden mensen naar deze plek. Bom Jesus is een bedevaartsoord en bezienswaardigheid tegelijk. Het is daarom ook een van de belangrijkste attracties van Portugal.

Als we er naartoe rijden gaan we eerst te hoog. Je kunt nl. halverwege de berg gewoon met de tocht beginnen via de trappen die omhoog gaan naar de kathedraal. Vanaf dat punt kun je ook met een soort kabelbaan, maar dat doen we niet. Je mist dan een stuk wat ook heel mooi is. Bij elke bocht staat een kapelletje waarin beelden een verhaal vertellen. Als we boven komen kijk je tegen nog een partij trappen aan die prachtig symmetrisch zorgen voor een architectonisch bouwwerk. Veel mensen gebruiken deze trappen om hun dagelijkse workout te doen; als je in een flink tempo omhoog en weer naar beneden sport, dan heb je wel wat calorieën verbrand. Boven blijkt dat de sporters het nuttige met het aangename verenigen, want als zij boven zijn, brengen de meeste sporters even een bezoek aan de kathedraal om te bidden en een kruisje te slaan met wijwater. Vervolgens sporten ze weer naar beneden. Boven blijkt ook dat de meeste toeristen de kabelbaan nemen om daar te komen, want het is er snel erg druk, terwijl wij op de trappen weinig mensen hebben gezien. De kathedraal is prachtig en na een rondje te hebben gedaan doen we nog een koffie op het terras wat uitkijkt op Braga. Een mooi uitzichtpunt over de stad hier. Wilton doet verwoede pogingen om Dicky op de foto te zetten zonder camera voor haar oog, het lukt hem echter bijna niet 😊 We lopen weer naar beneden en treffen 2 Aziaten, waarvan de één een foto laat zien van de trappen naar de kathedraal. Hij zegt dat hij die foto wilt gaan maken en vraagt of het te doen is via de trappen. We adviseren hem vooral de trappen te nemen, omdat het echt de moeite waard is. Zijn vrouw laat haar schoenen zien (sandalen), maar wij denken dat ze het daarmee wel gaat redden. We wensen hen veel plezier en gaan op de parkeerplaats nog even een koffie doen met een cakeje bij het koffietentje. Dicky krijgt via facebook de melding dat het zou kunnen gaan regenen in Braga. Als we onze tocht inzetten richting de kust, krijgen we inderdaad wat plensbuien onderweg, die ook niet meer gaan stoppen. En we hadden net besloten om 2 dagen in de rust te gaan aan de kust van Portugal. We rijden naar Candidelo waar een camping aan de kust ligt. Het blijft regenen en als we daar aankomen mogen we een plekje zoeken waar we willen. We gaan ergens staan, maar krijgen de camper niet recht. Bovendien is het door de regen best blubberig. Enfin het wordt waarschijnlijk toch maar 1 nacht dus als het weer zo blijft. De camper die achter ons staat is van een Nederlands stel. De man staat op de ladder om de schotel goed te zetten, wat niet lukt. Hij roept steeds naar zijn vrouw die binnen checkt of ze beeld hebben. Echt weer zo’n camping life dingetje 😊 We gaan op de camping de was doen. Na 2 wassen gaat alles in de droger en als deze klaar is blijkt de was niet helemaal droog. Hoe gaan we dat droog krijgen als het ook nog eens regent buiten? Wilton pakt wat spinnen en spant deze tussen de kastjes. We hangen alles op en vertrekken, want het idee is om ondanks het slechte weer gewoon de stad Porto te bezoeken. We gaan met de bus die vlakbij de camping stopt. Als er aan de overkant van de straat een bus stopt blijkt dit de bus re zijn waar wij ook moeten instappen. Gelukkig zag de chauffeur dat wij toeristen zijn en hij vraagt ons waar we heen willen. Als je trouwens hier een bus kunt besturen, dan moet je een lintje krijgen. Door erg smalle straatjes stuurt de chauffeur de bus behendig langs de gevels. Soms niet meer dan enkele centimeters ruimte over. En dan ook nog ondertussen kletsen met een passagier. Aangekomen in Porto vertelt de chauffeur waar we het beste heen kunnen gaan. Wat een aardige man! We zijn er enorm mee geholpen want we lopen nu meteen naar een prachtig uitzichtpunt waar we ook een geocache vinden. De rivier scheidt het oude en het ‘nieuwe’ deel van Porto. Jammer dat het weer zo grijs is. Over een prachtige brug die wordt gebruikt voor de metro, lopen we naar het historische deel. Allemaal nauwe straatjes en kleurrijke huizen. Veel restaurantjes en natuurlijk portwinkels, want hier zitten de portmakers. We eten wat in een tapasrestaurant. Een hippe tent door een aantal jonge mensen gerund. Geheel buiten Wilton zijn comfort zone en dan heb je ook nog eens weinig gegeten voor relatief veel geld. We lopen terug op zoek naar de bushalte. Dat werkt hier goed want als je met de groene bus moet ga je staan bij een halte met een groene paal, zo had de chauffeur ons uitgelegd. Het is vanavond gelukkig redelijk droog gebleven, waardoor het bezoek aan de stad echt wel een feestje was. Zo werd een druilerige dag er toch nog één met een gouden randje. Terug in de camper kunnen we vervolgens de was opvouwen. We besluiten morgen dus verder te reizen richting Batalha want ook morgen zal het weer niet denderend zijn. Dan maken we maar kilometers.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis