Heerlijk geslapen hier tussen de sprookjesverhalen. Het is droog buiten en de voorspellingen zeggen dat het rond 11 uur zal gaan plenzen. Het zou mooi zijn als we dan al bij Trappstegforsen zijn en daar wat drone opnames kunnen maken. Maar we doen hier op de Vildmarksvägen aan slow traveling dus we zien het wel. Als we eenmaal onderweg zijn, genieten we van de omgeving die prachtig is. Hier n daar zijn interessante stopplekken, veelal langs stroomversnellingen. We stoppen er bij één en maken foto’s. Wat een water geweld! We stoppen onderweg ook bij informatiebordjes die wat vertellen over de plekken en over het vissen hier en zelfs met welke vlieg je moet vissen. Als we bij Trappstegforsen aankomen is het nog goed weer en dat geeft ook een mooie lucht. Wilton pakt snel zijn drone en maakt wat opnames van de getrapte waterval die gigantisch is. Het gaat nog regenen maar dat is gelukkig maar kort. We rijden verder en stoppen verderop om te lunchen. Een parking aan een meer (alweer) met aan de overkant de bergen. Het water is soms als een spioegeltje dus Dicky wacht op een mooie lucht om de foto te maken. Bij de parking is een (ANWB) stel bezig om een geocache te zoeken denken we. Ze zoeken de hele hut met vuurplaats af die daar staat, maar kunnen hem niet vinden. Wij overigens ook niet. Zullen we vannacht bij Stekkenjokk gaan staan? Dat is een plateau met prachtige vergezichten. In 2017 stonden we daar in de sneeuw. We zien onderweg een afslag naar een natuurreservaat en een soort openlucht dorpje met samihutjes. We besluiten de afslag te nemen en daar eens te kijken. Er is ook een natuurcamping zonder enige voorzieningen overigens want alles is dicht op 1 klein souvenirwinkeltje na. We zetten de camper even weg en besluiten eerst het dorpje te bekijken. Er zijn wat huisjes waar je in kunt en ook sommige samihutjes zijn open. Bovenop staat een lief wit kerkje. Veel elanden poep ook hier en dat zagen we eerder vandaag ook al, dus ze zitten hier zeker wel. Het is leuk om even doorheen te wandelen. Het ligt overigens aan een prachtig meer met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen. Het water is kraakhelder en je ziet de forellen zwemmen. Wilton krijgt de kriebels en wil voor een visvergunning gaan. We besluiten hier te gaan staan met de camper en moeten 10 euro in een envelop doen en in de bus gooien bij het gesloten café. Wilton vraagt bij het souvenirwinkeltje of hij daar een visvergunning kan kopen. Dat kan niet zegt de meneer, je kunt hem alleen online aanschaffen. Haha, grapje natuurlijk want er is hier vrijwel geen verbinding met het internet mogelijk. Volgens die meneer hebben ze laatst een nieuwe zendmast voor 5G gezet en verdraaid en sindsdien is er geen verbinding meer of het is echt minimaal. Hoe regel je dan een vergunning als je hier wilt gaan vissen? De vriendelijke meneer zegt dat als er controle komt hij wel wil getuigen over het feit dat het niet mogelijk was een online vergunning te krijgen. We kunnen dan afspreken de vergunning alsnog te betalen.
De camper wegzetten op een rechte plek is hier niet mogelijk, dus leggen we ons erbij neer dat we scheef staan. Je kunt ook nog wat hoger op de berg staan, maar daar heb je geen uitzicht over het meer en sta je allemaal op een veld. We blijven dus beneden aan het meer. Wilton gaat even vissen, maar er is net een groep vissers aangekomen die op ‘zijn’ gedroomde plek staan. Dicky kan zelfs nog even buiten in het zonnetje zitten. Met alle voorspellingen voor regenbuien is het een prachtige dag geworden met minimaal regen. Het is wel een stuk frisser, zeker als de zon weg is, dus we hebben ook eindelijk weer eens een jas aan. ’S Avonds bakken we een stuk vlees op de bbq en eten dit met salade en een stokbroodje met Philadelphia. Als Wilton na het eten nog even de hengel uitgooit vangt hij een forel, maar hij is te zwaar om de brug op te tillen en hij kon het met het schepnet niet op tijd halen. De vis schoot er weer af helaas. Dat heb je als je illegaal vist ;-) Het was echt genieten vandaag van de prachtige natuur, de stilte en het slow travelen.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis