Tjonge wat waaide het vannacht! Gelukkig is de wind weer gaan liggen. We starten als we opstaan bewolkt, maar inmiddels zijn we gewend dat dit van korte duur is. Naast ons staat een Belgische camper. Zij hebben de kat mee die aan de lijn met de baas naar buiten mag. We vertrekken op tijd richting de kliffen van Slieve League, die tot de hoogste van Europa behoren en bijna 600 meter hoog zijn. Daar aangekomen is het een flinke klim (stijle weg) naar het uitkijkpunt. Daar staan wat food trucks zeg maar met koffie, bier en versnaperingen. Onderweg spotten we groepen met dolfijnen en bieden onze verrekijker aan een stel die hierdoor ook de dolfijnen kunnen zien. De zee is als een spiegeltje, dus ze zijn goed te zien. Het is een mooi schouwspel. Je kunt vanaf het uitkijkpunt nog verder omhoog om op de klif zelf te gaan staan. We lopen een stuk omhoog en Dicky waagt nog een stuk, maar keert toch om. Het is best een eindje en je gaat er alleen maar op staan voor de beleving. Wilton had zo wie zo niet de goede schoenen aan dus die wacht halverwege.
We drinken op het uitkijkpunt nog koffie met een homebake koek. Als we terug gaan lopen worden we aangesproken door een Nederlands stel wat al 45 jaar in Ierland woont. Ze wonen bij Cork en hebben een boerderij gerund. Ze zijn in ‘eigen’ land op vakantie. We lopen door naar beneden, starten de camper en gaan rijden om een plek te zoeken voor de lunch. We hebben zin om buiten de deur te lunchen. Al snel komen we een restaurant tegen en nemen plaats op het terras. De keuken is nog niet open zegt de ober, maar over een kwartier wel en hij geeft alvast de menukaart. Ze hebben niet echt een lunchkaart en dat zint ons niet echt. In combinatie met een keuken die om 13:00u nog niet open is, krijgen we niet echt het gevoel dat ze hier ingericht zijn op de lunch. We bedanken de ober vriendelijk en vertrekken weer. We stoppen bij het tankstation waar we gisteren gas hadden willen tanken. We lozen hier grijs water, want dat begint een beetje te meuren. Wilton spuit meteen een laag stof van de camper. Effe tanken en uit de shop nemen we een broodje mee.
We rijden ongeveer 2 uur naar de buurt van de Glenevin watervallen in het noorden. Daar is één camping en daar gaan we staan. We rijden door een redelijk bevolkt gebied en bijna alleen grote weg. Onderweg slaan we nog wat boodschappen in. Als we via een smalle weg bij de camping aankomen staat de eigenaar met zijn bestelauto aan de poort. Rij maar naar achter dan rij ik achter jullie aan zegt hij. We kunnen achter op het terrein een plek uitzoeken. Alleen cash afrekenen hier. Wilton lacht erbij. Groot gelijk zegt hij. Alles is erg eenvoudig, maar het sanitairgebouw is om door een ringetje te halen. Lekker rustig hier en we kunnen buiten zitten tot 21:00u. Ondertussen doet Wilton een klein handwasje, eten we ribeye met salade, drinken we koffie en maken we het plan voor morgen waar we alle tips van de campingeigenaar in verwerken. We boeken ook alvast een begeleide wandeling in Noord Ierland, de Gobbins Cliff Path. Die gaan we vrijdag lopen. Daar kijken we naar uit.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis