Het plan van gisteren hebben we uitgevoerd. Nadat Wilton nog een visje ving hebben we ontbeten en daarna de kajaks uit het stof gehaald. Omdat ze opblaasbaar zijn, is het effen een dingetje om dit weer in de juiste volgorde te doen. Het is prachtig weer en er staat wat wind, maar die hebben we straks op de heenweg tegen. Als we beide kajaks klaar hebben, zitten we er, soepel als wij zijn, zo in en zijn we klaar om een stukje te peddelen. Heerlijk is het weer om dit te doen. We varen een stuk tegen de wind in. Tot 2 keer toe zit er een zwaan voor ons die wegvliegt. Wat een geweld met die vleugels op het water klappend. We varen regelmatig tussen wat rotsen door en moeten soms oppassen dat we niet op zo’n rots varen die maar net onder water ligt. Maar wat is het weer heerlijk om dit te doen en wat fijn dat we regelmatig matig in de sportschool te vinden zijn, want van verzuring in de armen is geen sprake :-) Als we op de terugweg zijn stapt Wilton uit zijn kajak en vaart Dicky nog wat rond. Wilton maakt wat drone opnames, maar van de harde wind heeft de drone ook last en geeft waarschuwingen op de display aan de piloot. Toch een paar leuke plaatjes kunnen schieten vanuit de lucht.
De kajaks laten we drogen en ondertussen maken we koffie en de lunch. Dan ruimen we de kajaks op. Ze zitten opgevouwen in een grote tas, dus ideaal om mee te nemen.
We kijken ondertussen waar we heen willen en vinden een camping (lekker om effe de was te doen) in Castlebar. Deze camping zou volgens de info van de camperapp aan een rivier liggen en dat zint ons wel. Misschien weer de kajaks te water en anders kan Wilton een hengeltje uitgooien. We rijden een mooie route met stukken waar het erg stil is, geen huizen, alleen maar groen. Als we in Castlebar aankomen, blijkt dit een klein dorp te zijn. De camping is ook klein en ligt achter een bedrijf. Je kunt er ook paardrijden en /of een paard en wagen huren voor een tochtje. Haha Pipo en Mamaloe. De eigenaar is net bezig met de schoonmaak, dus die maakt meteen een goede indruk. Van een rivier die aan de camping ligt is echter geen sprake. Die stroomt wel ergens door het dorp, maar vissen kun je er niet. We zoeken een plekje uit installeren de boel en gaan dan even boodschappen doen. In het dorp zitten 2 pubs waarvan er één gesloten is. Die heeft het door de covid niet gered horen we later. De andere is net open gegaan, dus we stappen even binnen om wat te drinken. Wilton neemt een Guinness en Dicky een koffie. “Koffie” vraagt de barkeeper en kijkt alsof we hem in de zeik nemen. Euh hij vraagt aan zijn vrouw een mok koffie te maken. Het is een bijzonder aardige oude barkeeper, die ons complimenten voor ons Engels spreken. Nou dat valt nu ook wel weer mee……Hij is al 70+ en vraagt aan Dicky of zij geen alcohol drinkt. Mmmmmm, nee niet echt. Hij heeft het jaren gedaan vertelt hij en dronk 2 flessen whiskey per dag. Nu geen druppel meer en is blij dat hij nog leeft. Dicky zegt dat het ons opvalt dat in pubs vaak foto’s hangen van personen en vraagt of dat dan familieleden zijn. Hij vertelt dat het overleden stamgasten zijn en dat de familie van die overledenen dan vaak een foto brengen voor in de pub omdat diegene daar altijd kwam.
In de buurtsuper doen we vervolgens de boodschappen en eten we een ijsje en bij de slager halen we een stukje vlees. Er liggen stukken T-bone. Wilton heeft daar wel zin in. Eén voor ons samen vraagt Dicky? Nee, zegt Wilton, voor ons allebei één. Het zijn geen echte T-bone’s, want we missen het stukje ossenhaas wat eraan hoort te zitten. Evengoed ziet het er goed uit en is het ook nog betaalbaar.
Terug op de camping doen we de was in de machine op een programma waar geen eind aan lijkt te komen. Uiteindelijk heeft Dicky de pauzeknop ingedrukt en de machine op centrifugeren gezet. We laten alles buiten drogen want dat lukt wel met dit weer.
De T-bone gaat op de bbq en Dicky wokt er wat groente bij die zij kruid met de Mexicaanse kruidenmix die we vaak bij een Hello Fresh gerecht krijgen. Ideaal om die zakjes kruiden in de camper te gebruiken. Het vlees met de gewokte groenten smaken voortreffelijk.
In de camper (het koelt ’s avonds lekker af) maken we plannen voor morgen en snijden we een stukje kaas om te snacken.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis