De voorbereidingen voor de reis zijn nog niet eerder zo vlekkeloos verlopen. Vanaf zondag begon Dicky al met het maken van porties granola voor ons ontbijtje, we legden al verschillende dingen klaar en ondanks dat Dicky ook nog t/m gisteren moest werken, ging het donderdagochtend als een geoliede machine en reden we om half 11 weg richting Hoek van Holland. Er werd gewaarschuwd voor drukte daar vanwege een evenement, dus beter op tijd vertrekken. Geen last gehad van de drukte en we staan ruim op tijd in de rij om in te checken voor de Stena Line om naar Harwich te varen. Omdat we zo vroeg zijn staan we ook ergens bijna vooraan wat voor de aankomst gunstig kan zijn. Op de boot zoeken we een plekje in de gemakkelijke fauteuils bij het raam. We starten maar eens met een bak koffie en een broodje kip pesto. Later horen we een hoop herrie die veroorzaakt worden door heel veel voetjes. Dat zijn in ieder geval geen naaldhakjes ofzo, maar wooden shoes. Een enorme groep mannen, allemaal op klompen en allemaal met een colbert en korte broek, lange broek of schotse rok en een ieder heeft een ander hoofddeksel. Van hoed tot pet, van lampenkap tot trechter, van helm tot reddingsband. Je kan het zo gek niet bedenken, maar wat evt. op je hoofd past zie je dan ook voorbij komen. Later als ze buiten staan voor een groepsfoto, die een Engelse dame heel graag wil maken van hun, loopt Dicky ook even naar buiten om dat tafereel vast te leggen. Ze vraagt warvoor groep ze zijn en een jonge man vertelt haar dat zij een rugby club zijn die een kleine vakantie gaan houden. Wilton hoort later van een lid van hen die, net als de rest al heel veel bier op heeft, dat zij uit Leiden komen en naar Cambridge gaan voor een lang weekend. In ieder geval zijn ze luidruchtig, gieten liters bier naar binnen, lopen enorm vaak heen en weer (naar het toilet denken wij) en het lopen gaat hen steeds moeilijker af. Buiten op één van de decks houden ze een feestje. Na wat klachten doen ze de klompen uit als ze langs de lounges lopen. Wat een rust geeft dat!
Als we aankomen in de haven van Harwich zijn we idd snel van de boot af. Fijn want we weten dat de pub in Little Bentley best populair is voor camperaars die van de boot komen en nu zullen we één van de eerste zijn die daar aankomen. Dat klopt ook en het wordt ook niet heel druk. Uiteindelijk staan er 3 campers op het erf van Lizzy die de pub bestiert op haar 79e. Vorig jaar stonden we hier ook op de heen en terugweg. Een perfecte plek! We bestellen de spicy checken als avondmaal. Er zit een Brits gezin, vader, moeder en volwassen zoon met het syndroom van Down. Zij gaan morgen met de boot naar Nederland om daar 3 weken rond te trekken. We kletsen wat met hun en hun zoon laat Dicky, en wie het ook maar wil zien een foto zien op de telefoon dat hij in zijn nette pak bij Buckingham Palace staat. Hij was daar uitgenodigd vanwege een feest.
Er komt een Duits stel binnen........wij hebben nog niet meegemaakt dat er mensen zijn die helemaal geen Engels verstaan. Vermakelijk gewoon. Ze willen wat te eten bestellen en Lizzy probeert te ontfutselen waar ze trek in hebben. Ze willen spaghetti met tomaat en Lizzy vraagt of er kaas op mag. "Are you vegetarian or vegan? So, can we put cheese on it?" De Duitse dame steekt 2 vinger op en zegt "two weeks". Wij weten nu allemaal dat ze 2 weken gaan rondreizen, maar wat ze nu precies willen eten? Uiteindelijk wordt het duidelijk en kan de kok met hun eten beginnen. Wij eten heerlijk van de spicy checken waar overigens heeeeeel veeeeeel cheese opzit en kletsen nog wat. De koffie drinken we in de camper. We willen morgen rond 8 uur wegrijden om een beetje op tijd in de buurt van Holyhead in Wales aan te komen. Daar vandaan vertrekken we zaterdag naar Ierland.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis