Een schitterende dag vandaag en zo relaxed, echt zondag. Laat opgestaan en we zaten heerlijk buiten aan de koffie toen de Nederlandse vliegvisgids, die hier dus woont en werkt, zijn caravan kwam poetsen die hier naast onze camper staat. Hij gaat hier zo’n 2,5 maand in wonen om klanten te werven voor een (privé) workshop vliegvissen. Zijn hond kwam meteen op Wilton af om hem enthousiast te laten weten dat ze er is. Wilton vraagt hem of hij nog tips heeft qua locaties om te vissen. Hij weet er wel 2 en markeert ze voor ons op google maps. We besluiten er heen te rijden met de camper en daar te lunchen. Het is zo’n 10 min. hier vandaan. Wilton geeft hem een stuk kunstaas wat hij gebruikt. De vliegvisgids kent het niet is er blij mee en gaat er iets mee proberen te vangen. We laten op onze plek ons tafeltje en stoeltje staan en de oprijblokken en gaan op weg naar........ Hiervoor moeten we een onverharde weg op net buiten het dorp. Aan het einde van de weg is een kleine parkeergelegenheid met een informatiebord en wat picknicktafels. Een jong Noors gezin is net een tafel aan het dekken en maken zich op voor hun eigen bbq feestje met de kids daar. Er is een brug gemaakt over de rivier die enkel toegankelijk is voor fietsers en voetgangers. Wilton begint te vissen onder de brug. Het stroomt er behoorlijk. Hij krijgt nog geen “beetje”. Dicky kijkt er wat rond en zet koffie voor de lunch. Die kunnen we daar heerlijk buiten nuttigen. Het is echt zalig daar aan de rivier. Na de lunch gaat Wilton proberen te vissen op een plek die Dicky ontdekt had. Hier is een “stroomnaadje”. De 4 Franse vliegvissers die hier eerder arriveerden en kort contact hadden met Wilton, staan hier verderop in het water. Wilton gooit een paar keer uit. Geen vis, geen beet. Dicky wil het ook eens proberen, ook niks.......Ze zegt wacht maar, ik gooi hem eens op een ander plekje in. Wilton zou zich verbazen als ze daar iets zou vangen, maar ineens wordt er aan de lijn gerukt. Wel degelijk dat hier vis zit! Ze draait de lijn naar binnen, Wilton ziet de vis eraan zitten, maar de lijn breekt. Dat is enorm balen natuurlijk 😏De vis is met lijn en aas vertrokken. Na het vissen pakken we hier nog een geocash op. Het meisje van het gezin wat daar at begint in het Noors een heel verhaal tegen ons en Dicky maakt er uit op dat ze aangeeft dat het verboden is daar te lopen. Waarschijnlijk heeft haar papa of mama dit tegen haar gezegd om haar te behoeden voor het gevaar van een sterk stromende rivier. Terug op de camping geldt weer even de relaxmodus. Het weer wordt wat wisselvallig. We besluiten de lange route die we nog zouden lopen, vanavond na het eten te doen. Op tijd eten dan maar want hij is 6 km en het zal klimmen, glibberen en glijden worden. Na wat stukjes vlees van de BBQ is het toch nog over half 8 voor we vertrekken. De lucht kleurt vrij donker, maar de weersverwachting zegt dat de regenkans nihil is. Dicky gaat zonder jas, Wilton stopt zijn regenjack in zijn tas. Je weet het hier maar nooit in de bergen. Op het punt dat de korte en lange route zich splitsen checkt Wilton nog even: weet je zeker dat je de lange route wilt? We zijn dan nog even onderweg hè? Dicky weet het zeker en schat in dat we dit vanaf dit punt binnen 2 uur kunnen lopen. Het is nu 20:05u. We gaan ervoor en natuurlijk gaat het regenen. Als we de open vlakte oplopen, wordt je er wel nat van, dus schuilen we even in het bos. De route gaat een stuk over een onverharde weg die op de top van de berg ligt. We worden getrakteerd op een prachtige dubbele regenboog. En wat ziet het er toch prachtig groen uit als er een regenbuitje overheen is gegaan. Wat dat betreft is wandelen in de regen niet erg. We stoppen soms even voor een foto omdat ook de zon weer doorkomt en die zorgt voor een prachtige schittering op al het groen. Soms verbazen we ons over de grote van de termietenheuvels. Als we weer een stuk bos hebben gehad wat overgaat in een open vlakte, begint Wilton druk te gebaren, hij ziet een eland!! Op een grote afstand, maar waanzinnig natuurlijk om er één zo in het wild te spotten. High five!!! Vink!!
We lopen lekker door en moeten af en toe flink door de blubber bij drassige stukken. Maar het is genieten, zo mooi om dit te doen op een gewone zondagavond 😊 Uiteindelijk zijn we om half 10 terug op de camping. Mooie tijd voor koffie, en verdiend! We hebben die 6 km in 1 uur en 3 kwartier gelopen, incl. fotostops en glibberen en glijden. De schoenen hebben nog een dag of 3 nodig om te srogen denken we.
Als we aan de koffie zitten arriveert er een moeder met 3 jonge kinderen op de camping. Ze gaat met die kleintjes een 6 persoons tent proberen op te zetten. Na het even aanschouwt te hebben, schieten we te hulp. Als de stokken maar goed staan, de rest redt ze wel. Ze komt uit Mandal en wij vertellen dat we daar elk jaar in september de buurt komen in Åvik Brygge. Dat kent ze wel. Zij blijft hier 4 dagen om met de kinderen te mountainbiken omdat het hier zo mooi is. Ze heeft net 7 uur gereden met die 3 kids achterin. De tent opzetten is dan een feest voor haar verteld ze lachend.
Wij maken het plan om morgen te rijden tot Båstnäs in Zweden waar een autokerkhof ligt sinds 1950. Daar gaan we even rondkijken en daarna hebben we nog ruim 1300 km te verdelen over 3 dagen. Komt vast goed.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis