Dicky kijkt nog eens naar de weersverwachting en ziet dat bij Jotunheimen de verwachting vandaag en morgen best oké is. Er blijkt ook een prachtige camperplek te zijn aan de 51. Het is wel 237 km rijden, wat 3,5 uur betekent. Maar goed, we zijn dan en richting het oosten aan het rijden en we weten dat we halverwege de middag op een mooie camperplek aankomen. De beslissing is snel genomen, want als het in de omgeving waar we nu zijn regenachtig blijft, dan kun je maar beter onderweg zijn. De navigatie leidt ons voor de 3e keer over de 15 langs Olden, Loen en Stryn. Die route zien we nu voor de 3e keer en hij gaat richting de Geiranger, dus dat stuk zien we ook voor de 3e keer. Weer niet erg, want het verveelt hier nooit. In Olden en Loen zijn weer cruiseschepen aangemeerd, meteen druk daar.
Als we op de splitsing zijn waarbij je links naar de Geiranger gaat en rechts naar Otta, stoppen we om te lunchen. Als we daar even staan stopt er een bus met mooi geklede Indiase (denken wij) mensen. Wat doen die hier nou? Na de lunch tuffen we door. We rijden door Lom waar we 2 jaar terug de staafkerk bezochten. Wat een drukte daar, toen, maar nu ook. Het staat vol met touringcars. Op een gegeven moment draaien we de 51 op. Het valt op dat we weer in een heel ander landschap terecht komen. Veel naaldbomen en overal prachtig groen. Onderweg regent het af en toe en het is zichtbaar dat er overal veel regen is gevallen gisteren en vannacht. We rijden vaak langs snel stromende rivieren met watervallen en staan steeds weer versteld van het watergeweld, prachtig om te zien. Als we nog bijna 50 km te gaan hebben, wil Wilton nog effe stoppen voor een bak thee. We zetten de camper aan de kant waar we vergezeld zijn door een kudde schapen waarvan er een groot aantal een bel om hebben wat wel leuk klingelt. Zij zijn niet bang en komen naar ons toe laten zich aaien en snuffelen aan de camper. Anders dan in Nederland is dat hier geen afrastering is voor de schapen. Het is aan de weggebruiker om op te letten of er schapen oversteken. We gaan voor de laatste kilometers. Het is goed opletten hier met rijden, de weg is smal en bochtig en veel Noren bellen in de auto, ook de touringcarchauffeurs die 50 passagiers mee hebben. Mmm keuzes. De route voert ons door een prachtig gebied wat grenst aan de Jotunheimen. Dit is een nationaal park waarin zich de 2 hoogste bergen van het land bevinden. Dicky las dat het er vannacht zelfs kan vriezen, maar dat zal vast in hoger gelegen gebied zijn 😊. Als we op de. camperplaats aankomen, zijn we niet de eerste. Er staan al 2 campers, waarvan één Hollandse met nog een blauwe nummerplaat met witte cijfers /letters, een oude Mercedes. We installeren de camper met uitzicht over de besneeuwde bergtoppen. We doen een bakkie en Dicky gaat even de omgeving verkennen, terwijl Wilton effe in de rust gaat. Ze loopt aan de overkant van de weg een soort wandelpad op wat tegen de berghelling oploopt. Op een gegeven moment kun je niet verder omdat er een hek staat. Na het eten lopen we samen nog een keer dat pad uit, maar dan links aanhouden en naar de top van de berg. Het is een pittige klim, maar erg de moeite waard want er hangt een bui tussen de bergen die een prachtig beeld oplevert vanaf de top. Bovenop de berg blijken ook de berichtjes binnen te komen via whatsapp. Beneden aan de berg is er geen verbinding, niet erg natuurlijk, maar als wij terug lopen blijken er mensen de berg op te wandelen om even verbinding te hebben en / of te kunnen bellen. We treffen een Noor als wij een behoorlijk steile afdaling doen. Dicky adviseert om via de andere kant omhoog te gaan, maar hij verzekerd haar dat hij als Noor geen moeite heeft met zo’n steile helling. Hij gaat boven effe bellen en vraagt ons of je boven verbinding hebt.
Als we beneden zijn staan op de camperplek wat Hollanders met elkaar te kletsen. We sluiten daar even aan. Het stel van de oude Mercedes staat er ook en ze vertellen dat deze camper al 46 jaar oud is en die man rijdt er al 20 jaar mee rond. Inmiddels staan er op deze camperplek al zo’n 9 of 10 campers en later komt er ook nog een jong stel wat hun tentje opzet. Respect, want het is inmiddels best afgekoeld en de wind is fris. Vanaf dat we op deze plek stonden scheen de zon en was het heerlijk buiten. Het zicht vanuit de camper op de bergen is prachtig. De lucht verandert voortdurend van wolkenpatroon erg mooi om te zien. Goede keuze gemaakt om deze kant op te gaan.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis