We zijn al een week onderweg en hebben al zoveel mooie dingen gezien. Vandaag starten we rustig op. We vertrekken pas rond half 11 van de camperplaats richting Santillana del Mar. Daar aangekomen blijkt het best heel toeristisch te zijn en ligt het helemaal niet echt aan zee, terwijl de naam dat wel doet vermoeden. We besluiten niet uit te stappen, maar de weg langs de kust te gaan rijden richting het westen. Onderweg zien we veel wandelaars die naar Santiago lopen. Zij moeten ook nog een stukkie. Wilton gaat van de grote weg af en stuurt de camper langs de mooie kustlijn. De route erheen wordt met speciale bordjes aangeduid voor de wandelaars. We stoppen ergens bij een baai en Dicky maakt er wat foto’s. Het is vandaag weer prachtig weer, hoewel het vanmorgen vroeg wel een beetje mistig en grijs was. We navigeren naar Comillas een badplaats, in een baai. Er ligt een mooi strand en bij laagwater komen de rotsen met felgroen wier droog te liggen. We parkeren de camper en lopen naar het haventje. Daar besluiten we ook even te lunchen. Het is 12:45u en eigenlijk kan het pas om 13:00u, maar blijkbaar zien we er hongerig uit, dus de meneer van het restaurant overlegt met de kok en wijst ons vervolgens een tafeltje. De menukaart is in het Spaans en de ober spreekt alleen Spaans, dus we kiezen een gerecht op goed geluk. Het zou een soort hamburger moeten zijn. Dat klopt ook, alleen is hij gemaakt van vis. Het smaakt ons prima. Na de lunch vervolgen we onze weg. Dicky wil graag de binnenwegen langs de kust rijden, maar Wilton denkt dat het niet overal gaat. Hij geeft, enigszins geïrriteerd het stuur over aan Dicky. Dicky mag de weg kiezen. Dat gaat niet altijd goed en zo rijden we sommige stukken 2 keer. Dat gaat ook ten koste van Dicky haar humeur. Uiteindelijk kiezen we een route naar een camperplek en stuurt Wilton de camper over een mooie route daarheen. De camperplek ligt bij Selorio bij Playa de Rodiles. Het is een gratis plek op een soort parking. Vanaf die plek lopen we zo een mooi strand op in een baai. Er zijn veel Spanjaarden op het strand, maar echt druk is het nergens en dat is hier wel heel prettig. Bij de camper krijgen we steeds bezoek van de hond van de buren. Hij loopt vrij rond over het terrein en wordt steeds door zijn baasjes terug geroepen. Als Dicky eten maakt ligt het beest voor de camperdeur in de hoop wat te krijgen. Later komt hij zelfs een balletje brengen bij Wilton en vraagt met zijn ogen of hij het alsjeblieft even weg wilt gooien. We eten lekker buiten en genieten van de avondzon. ‘s Avonds koelt het echter ook behoorlijk af, dus lange avonden buiten zitten is nog niet aan de orde. Na de koffie maakt Dicky nog een wandeling. Dat is echt geen straf, het is perfect wandelweer. Morgen vervolgen we de kustroute, die Costa Verde (de groene kust) wordt genoemd langzaam in de richting Santiago.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis