Wat zijn we blij dat we de kampeerspullen terug naar huis hebben gestuurd.
En natuurlijk dat ze goed zijn aangekomen, volgens de track en trace staan de dozen nog steeds op het internationale verdeelpunt in Milaan....
We hebben tot nog toe in Italië 2 campings gezien, en dan nog niet eens aan de route.
Nee, overnachten doen we in Ostello's.
Geen echt hotel maar voor ons meer dan goed genoeg. We vinden ze via de app en via een lijst die we in het begin door hebben gekregen.
Vaak zit een Ostello in een oud klooster of oud parochiehuis. De ene keer hebben we een slaapzaal met 12 anderen, de andere keer een eigen kamer.
Vaak ligt de Ostello naast de kerk, het heeft ook vaak een ietwat religieuze inslag.
Zo ook gisterenavond, ons Ostello stond tegen de kerk aan. Op zich niet zo erg maar om 21.00 uur, net toen wij aan onze broodnodige nachtrust wilden beginnen, had het plaatselijke kerkkoor repetitie in de kerk.
De liederen werden regelmatig herhaald, onder begeleiding van een Casio orgeltje, totdat de dirigent vond dat het goed klonk.
Buiten onder het raam zat een jonge kat klagelijk te miauwen en iets verderop reden de auto's voorbij. Ook nog wat muggen kwamen ons verblijden met hun prachtige gezoem, maar ja alles beter dan 5 kilo extra mee sjouwen....
Als we weten dat we een lange etappe hebben gaat het lopen bijna als vanzelf.
Maar bij een iets kortere route, zoals vandaag, willen de benen niet zo.
En dan ook nog weten dat aan het einde een flinke klim zit is niet goed voor het wandeltempo.
Gelukkig weten de routemakers dit ook, de paden en natuur vandaag zijn mooi en net voor de klim naar San Miniato krijgen we een alternatief pad aangeboden.
De weg naar boven is hiermee flink ingekort en voor het laatste stuk omhoog hebben ze voor ons nog ff een lift gebouwd.
Aardig toch....

Geschreven door Tony.aan.de.wandel