Onze wandeling op de Eifelsteig start vandaag in de kleine plaats Kordel, in het dal van de Kyll. Vandaag wordt het spannend: rotsachtig met grotten en zelfs hangbruggen staan ons te wachten - en natuurlijk HET doel: de Romeinse stad Trier waar we onze meisjes zien!
De eerste stappen zetten we in het schilderachtige Kylldal, zacht gekabbel van het kleine riviertje begeleidt ons en brengt ons op dreef voor de dag. Dan wordt het rotsachtiger, een beek kronkelt steen voor steen door het dal, soms zelfs als kleine waterval. Om ons heen oorspronkelijke natuur, wild groen, we voelen ons een beetje alsof we op een expeditie zijn. We vragen ons af hoe komen we aan de andere kant van de beek? Dan ontdekken we de brede stapstenen waarmee we met droge voeten over het water komen. En niet alleen hiermee. Hangbruggen overspannen het glinsterende water hier in het Butzerbachdal. Wiebelen ze een beetje? Heel licht maar en de bodem is in zicht, dat redden we makkelijk en we vinden het leuk. Het was wel wat spannend dus hebben we geen foto's kunnen maken helaas. Na het wild-romantische dal valt ons een merkwaardig bouwwerk op: lijkt dat op een kleine mijn, midden in de natuur? Inderdaad, het is een Romeinse kopermijn met de naam 'Pützlöcher'. We wandelen verder door het rotsachtige landschap en ontdekken in een van de rotsen een raam! Daarachter verbergt zich in het bontzandsteen de Klausengrot, ooit de woonplaats van een kluizenaar. We klimmen via een ladder in de grot. En dan komt het: een imposante gekleurde rots met ingehouwen trappen. We zijn nieuwsgierig, beklimmen trede voor trede en boven aangekomen zijn we omgeven door rotsen en opent zich een nieuw perspectief op de omgeving. Dat is het uitzicht vanuit de Genovevagrot, we voelen ons klein en verheven tegelijk. Na het dramatische rotslandschap volgt een ontspannen deel door het dal van Biewer. Maar waar een dal is, gaat het ook weer een keer bergopwaarts - en het is de moeite waard. Een smal rotspad voert ons boven de Moezel door bijna mediterraan landschap. Warme dennenlucht stijgt in onze neus op en we hebben al in de gaten dat ons doel Trier niet meer ver is. De eerste monumentale bouwwerken kunnen we al zien: de Römerbrücke gaat over de Moezel, de zogenaamde Basilika (een Romeinse hallenkerk) valt op in het stadsbeeld. Hoe dichter we bij het doel komen, des te trotser worden we, de eerste 250 kilometer zit in de benen, morgen rustdag samen met onze meisjes!!

Geschreven door Tony.aan.de.wandel