Na het eten loop ik met Ayla nog een stukje rond en krijg een buienalarm op mijn telefoon.
Terug op de camping zetten we de tarp over de tent en gaan op tijd slapen.
We hebben voor vandaag een redelijk korte route, als we opstaan zet ik eerst koffie en ruimen we de spullen op.
Door de tarp is de tent redelijk droog gebleven en hebben we een droge plek bij de deur, wel zo prettig want normaal als we de rits van de tent openmaken krijgen we meteen al het water van de "deur"binnen.
Het motregent als we aanlopen, niet hard genoeg voor de regenjas maar voor de zekerheid toch maar de regenhoes om de rugzak getrokken.
We lopen van de camping naar Lollar waar onze route bij het station begint.
Al snel zijn we de bebouwing uit en lopen in het rustige bos.
Na een tijdje lopen we langs een beek, de " Salzbode" , zo genoemd omdat de grond en daarmee ook het water veel zout en mineralen bevat. Ayla vindt het heerlijk smaken en drinkt alsof de hele beek leeg moet.
Als we stoppen bij een tot restaurant omgebouwde watermolen ploft ze neer en wij eten onze lunch, een salade met gegrilde asperges en 3 soorten Bratwurst met aardappeltjes.
Op mijn bord ligt bij de worst wat bessencompote, mosterd en iets wat op fijn gesneden kool lijkt. Ik neem er een flinke hap van, kauw er op en moet het snel in mijn hand spugen. De tranen springen in mijn ogen en mijn neus gaat spontaan open.
Het is geen kool maar mierikswortel, heel pittig als je er een flinke hap van neemt....
Na de lunch gaan we weer op pad maar missen al snel een markering van de Lahnweg.
Gelukkig hebben we de GPS bij, de kaart hierop is zo gedetailleerd dat hij zelfs paden aangeeft die er al lang niet meer zijn.
We lopen door het hoge natte gras, Ayla loopt de hele tijd met haar neus omhoog en opeens zien we een ree op nog geen 15 meter afstand weglopen.
Ayla maar vlug aangelijnd anders was ze er vandoor gegaan.
Eenmaal terug op de route gaan we heuveltje op en heuveltje af.
Wat zwaarte betreft is de Lahnweg zwaarder dan de Eifelsteig, we klimmen en dalen hier veel meer. Dat, in combinatie met het warme weer, maakt dat we niet veel kilometers op een dag kunnen doen.
In Fronhausen, weer zo'n mooi dorpje met vakwerkhuizen, stappen we op de trein naar Marburg waar we een extra dag blijven.
We hebben een mooie camping gevonden, weer direct aan de Lahn.
En aan de andere kant van de camping loopt de snelweg en de spoorlijn...

Geschreven door Tony.aan.de.wandel