Dagje Montreuil
Frankrijk, Montreuil
Waf waf, mijn wekker gaat.
Als ik op de klok kijk is het 7 uur. Elke dag rond deze tijd ontwaken wij met een zacht geblaf, Ayla.
Ze slaapt heerlijk buiten in de bench waar ze zich s avonds rond half 11 in nestelt, soms zelfs eerder als het een enerverende dag is geweest.
Dus tijd om op te staan, hetzelfde ritueel als thuis.
Ik laat Ayla uit, Tony zet koffie. Na wat gegeten te hebben beginnen we aan de wandeling die ons vanaf de camping direct via de citadel buiten de stad voert.
Door een glooiend landschap met mooie vergezichten en kleine dorpjes lopen we verder tot aan het riviertje La Canche wat we volgen tot aan Montreuil.
Onderweg passeren we nog de oude watermolen die we vanaf onze kampeerplek zien liggen. Deze is echter compleet vervallen, het terrein is met een hek afgesloten. Volgens de campingeigenaar heeft de molen voor het laatst gedraaid tijdens WOII om graan te malen voor de in de buurt geleverde militairen.
Bij het dorpje gaan we onderlangs en boven over de stadsmuur en bereiken het "geheime" tunneltje wat ons terug naar de camping voert.
In de schaduw van de bomen, bij 27 graden, rusten we uit na onze wandeling van 16 kilometer.
Na de siësta gaan we de dag van morgen plannen.
Als ik op de klok kijk is het 7 uur. Elke dag rond deze tijd ontwaken wij met een zacht geblaf, Ayla.
Ze slaapt heerlijk buiten in de bench waar ze zich s avonds rond half 11 in nestelt, soms zelfs eerder als het een enerverende dag is geweest.
Dus tijd om op te staan, hetzelfde ritueel als thuis.
Ik laat Ayla uit, Tony zet koffie. Na wat gegeten te hebben beginnen we aan de wandeling die ons vanaf de camping direct via de citadel buiten de stad voert.
Door een glooiend landschap met mooie vergezichten en kleine dorpjes lopen we verder tot aan het riviertje La Canche wat we volgen tot aan Montreuil.
Onderweg passeren we nog de oude watermolen die we vanaf onze kampeerplek zien liggen. Deze is echter compleet vervallen, het terrein is met een hek afgesloten. Volgens de campingeigenaar heeft de molen voor het laatst gedraaid tijdens WOII om graan te malen voor de in de buurt geleverde militairen.
Bij het dorpje gaan we onderlangs en boven over de stadsmuur en bereiken het "geheime" tunneltje wat ons terug naar de camping voert.
In de schaduw van de bomen, bij 27 graden, rusten we uit na onze wandeling van 16 kilometer.
Na de siësta gaan we de dag van morgen plannen.
Geschreven door Tony.aan.de.wandel
Al 4 reacties bij dit reisverslag
Mooi weer weer!
Ingrid 2021-09-08 15:25:45
Manita, ben jij de schrijver vandaag. Mooi verwoord ik zie het zo voor me. ☀️👍
Sissy 2021-09-08 15:43:47
Mooie foto's weer. De datum van de camera staat ook al bijna goed...... ;-) Mooie route zo te zien zeg!
Michiel 2021-09-08 19:48:46
Goed bezig, mooie foto’s weer. 👍🚍
Henk 2021-09-08 21:54:36
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
