Vrijdagavond zijn Michiel en Mariana laat aangekomen, wij hebben ondertussen het kampvuur opgestookt. Gezellig rond het vuur gezeten met een lekker biertje, leuke gesprekken en fijn gezelschap is het laat voordat we er erg in hebben.
Alles was nat toen we aankwamen, we hebben besloten één nacht in het "hotel " bij de camping te slapen. De tent en grondzeil heb ik in de schuur te drogen mogen hangen en zaterdagmorgen zetten we de tent op.
We doen het lekker rustig aan, maken smiddags een mooie korte wandeling. Mariana heeft een nieuwe camera gekregen, ze is ook met haar telefoon veel bezig geweest met foto's en beelden, en maakt veel mooie foto's en probeert de verschillende instellingen.
Na de wandeling even terug naar de camping en dan met de auto boodschappen doen. Eten doen we bij een Nepalees restaurant, aan de buitenkant en voorin gewoon een kroeg waar je normaal gesproken aan voorbij zou lopen. Achterin zit echter het restaurant en we genieten van een heerlijke maaltijd en elkaars gezelschap.
Na het eten rijden we naar een plateau waar we een mooi uitzicht hebben over het dal en natuurlijk op de zonsondergang.
Op de camping hebben we geluk dat we de vuurplaats en de luifel van de caravan, van een vriendin die een vaste plaats heeft, mogen gebruiken.
Wederom een gezellige avond, vuurtje, biertje, muziekje...
Een paar werken geleden zaten we ook bij een kampvuur waar Duitse mensen zaten te zingen. Op een moment werd ons ook gevraagd iets in het Nederlands te zingen maar hoe we onze hersenen ook pijnigden, veel verder dan Vader Jacob, Guus Meeuwis en André Hazes kwamen we niet. Nou niet echt de gezellige meezingers die we van ons Duitse gezelschap te horen kregen.
We besluiten maar eens op zoek te gaan naar échte schlagers, Michiel heeft een Bluetooth luidspreker bij en een tablet waar veel nummers opstaan. De gezelligheid en ons stemvolume stijgt bij Malle Babbe, Smoorverliefd en diverse andere Nederlandstalige nummers.
Keigezellig, nog maar een biertje en wat hout op het vuur totdat een Franse medekampeerder door luid te claxonneren laat weten dit niet echt te kunnen waarderen..
Manita heeft vanochtend de tent opengeritst geritst en Ayla is naar buiten gelopen, maar is nog niet terug. Op deze camping kan Ayla lekker los rondlopen, het is er de keren dat we er zijn geweest nooit echt druk en ligt vlakbij een weiland en bos. Als Manita op wil staan om Ayla te gaan zoeken ziet ze haar vanuit de deuropening lekker onder de luifel van de caravan liggen.
Ik ben ook vroeg wakker, vindt het een spannende dag.
We hangen de hele dag wat rond de tent en doen rustig aan, de zon schijnt en het voelt bíjna als vakantie.
Manita gaat vandaag met Michiel en Mariana terug naar huis, we pakken de spullen in en kijken wat ik ook mee kan geven. De bedoeling is dat ik samen met Ayla nog een stuk doorloop, morgen reizen we samen naar koblenz en pakken we de Lahnweg richting Sauerland.
Na 6 weken met zijn drieën onderweg te zijn geweest zonder problemen stappen ze na afscheid van mij en Ayla te hebben genomen stappen ze in de auto en rijden de camping af.
En dan is het stil...

Geschreven door Tony.aan.de.wandel