Wat maakt deze reis bijzonder..
De Via Francigena is qua wandeling tot vandaag niet heel bijzonder, het is een pelgrimspad om in Rome te komen.
Vanaf Ivrea niet echt interessant qua landschap en wandelpaden.
We hebben een korte etappe gepland naar Cassio, slechts 19 kilometer maar wel met wat flinke klimmetjes.
Als we pauzeren komt Frank, onze Belgische medepelgrim, voorbij wandelen.
Hebben hem al twee dagen niet meer gezien en de begroeting is hartelijk..
Hij loopt door naar Assisi, in Lucca komt zijn vrouw en wandelen ze samen door richting Rome.
Als we voor de tweede keer stoppen veranderd het plan. We annuleren de geboekte overnachting en gaan voor de 32 kilometer naar de volgende plaats. Die 19 kilometer per dag is echt te weinig....
Na nog wat meters over asfalt wordt het pad avontuurlijker, meer zoals we in de Jura zijn gewend. Steil omhoog en in no time loopt het zoute zweet in mijn ogen.
Maar wat een welkome afwisseling, en weer eens koffie van Kelly kunnen drinken.
In Berceto zien we de andere pelgrims ook weer, we dachten een dag achter te lopen maar we zien Adam en Gary, de twee Italiaanse zusjes en de Fransman komt ook nog binnen wandelen.
We slapen allemaal op verschillende locaties maar drinken gezamenlijk op het terras ons biertje en wijntje.
We gaan gezamenlijk naar een restaurant, eten en drinken samen en voelen een soort verbondenheid. Communiceren in diverse talen met een beetje hulp van Google en het voelt goed...
Denk dat dit soort momenten de reis speciaal en bijzonder maakt.
We zijn allemaal op weg.....

Geschreven door Tony.aan.de.wandel