We hebben gisteravond de luifel uitgedraaid, het was rustig weer en voor Ayla is dat ook prettiger mocht het gaan regenen.
Zij slaapt immers buiten in haar eigen campertje en dat bevalt haar goed.
Rond 4 uur maakt Manita me wakker, de wind is flink aangetrokken en de luifel klappert flink.
We gaan naar buiten en draaien snel de luifel in.
Ayla zit voor de bench en kijkt het een en ander rustig af en gaat weer slapen.
Kort daarna begint het onweer en noodweer, de lucht wordt fel verlicht door de bliksem en de regen komt met bakken naar beneden.
We hopen dat Ayla's bench waterdicht is maar als Manita na een tijdje buiten kijkt staat ons meisje drijfnat voor de deur.
We laten haar snel binnen, drogen haar af en ze valt binnen weer in slaap.
Als we opstaan is alles drijfnat, de bench, het kleedje in de bench , het kussen buiten....
Maar goed, als de zon straks schijnt is alles zo weer droog.
Vandaag wandelen we naar Longues, hier is nog een Duitse Batterie te zien met de originele kanonnen. Bizar om te zien hoe intact deze nog zijn, je vraagt je af hoe ze zijn uitgeschakeld.
De weg terug naar Arromanches gaat langs de rand van de kliffen en een bunker. Als je daar in staat kun je je voorstellen wat de Duitse militairen zagen op 6 juni 1944...
In Arromanches bezoeken we nog een filmzaal met rondom originele beelden van de landing en de dagen die daarna volgden.
Alles lag in puin....

Geschreven door Tony.aan.de.wandel