Wat hebben we lekker geslapen in de loods, ondanks de steeds groter wordende bult in mijn slaapmat.
De regen kwam met bakken naar beneden maar wij lagen heerlijk droog, beter dan in een tentje.
Vanochtend na het ontbijt met houdbaar brood, lachende koe en jam, nog samen met Thierry en Valerie een kopje koffie gedronken en weer op pad.
Direct weer steil omhoog maar gelukkig zijn de paden hier wat rotsachtiger en hebben we geen last van modderstromen ondanks de regen van afgelopen nacht.
Wel is de lucht ontzettend vochtig en hangt de bewolking laag. Hierdoor, en door de inspanning, beslaat mijn bril continu.
Dus kijk ik half door mijn bril en half er overheen, maar echt goed zicht heb ik zo niet...Vanmorgen vertelde Valerie een verhaal over een blinde man die samen met een begeleider de GR5 heeft gelopen, ik vond het zo al lastig genoeg om op het pad te blijven met mijn halve zicht...
Onderweg lunchen we bij een hut aan een meer, ik maak koffie en Michiel probeert een lekker forelletje te vangen.
Het water loopt me al in de mond, een vers gebakken forel met wat wilde kruiden...maar helaas niks gevangen en moet ik het doen met gegrilde makreelfilet met groenten uit blik. Ook lekker als je honger hebt.
De omgeving is prachtig, we lopen een stuk van de " Sentiers des Etangs", het pad van de meren, langs diverse meertjes met mooie vakantiehuisjes erbij.
In het dorp hebben we een kamer geboekt vanwege het verwachte slechte weer. De eigenaresse is super aardig, we mogen overal gebruik van maken. Ze vraagt zelfs, en dat is al de tweede keer in Frankrijk, of we de Fransen wel aardig vinden...tot nog toe hebben we geen klagen. Alleen de Franse keuken valt tot op heden wat tegen, in de meeste plaatsen waar we komen is de pizza wel het favoriete en meest verkrijgbare voer...ik dacht altijd dat de pizza uit Italië kwam?

Geschreven door Tony.aan.de.wandel