Net zoals thuis hebben we op deze reis ook ons eigen ritme en verantwoordelijkheden. Neem bijvoorbeeld het opzetten van de tent.
Ik zorg voor het grondzeil en de buitentent waarna Manita de binnentent er in maakt. Daarna pomp ik de slaapmatjes en kussentjes op en leg de slaapzakken op de juiste plek, rits links is voor mij, rits rechts voor Manita.
Ondertussen ruimt ze alle hoesjes op en gooi ik de rugzakken in het voorste gedeelte, matje van Ayla erin en klaar is ons huisje voor de nacht.
Met de hond is het net zo, ik ga 's avonds nog een stukje wandelen en Manita neemt het 's morgens voor haar rekening.
Om 6 uur hoor ik Ayla wakker worden en Manita de tent uit gaan om met haar te gaan lopen. Ik knijp nog even mijn oogjes toe, vindt het wel heel vroeg om al buiten te gaan zitten.
Als ze even later terug komen maakt Manita me wakker, de lucht is erg donker en het dreigt te gaan regenen. Snel breken we de tent af en pakken onze spullen in.
Loos alarm, even later is alles over gewaaid en breekt de zon door...
We hebben om 8 uur met de "Platzwart " ofwel de beheerder afgesproken voor koffie met een croissant, smaakt ons goed, en na de rekening te hebben betaald zijn we op pad.
De natuur is vandaag wat ruiger, meer klimmen en dalen maar dan over rotsige paden en zelfs gewoon over de rotsen heen.
Als we vertrekken zet ik mijn horloge aan om de afstand en snelheid bij te houden. Ook worden de geklommen en afgedaalde meters bijgehouden.
Je hebt er niks aan maar is gewoon leuk om te zien dat onze gemiddelde snelheid deze vakantie zo rond de drie kilometer per uur ligt.
Als we op de camping aankomen en alles hebben geïnstalleerd gaan we naar een vlakbij gelegen restaurant. We drinken wat en dan loop ik het dorp in voor de boodschappen.
Ondertussen begint het te regenen. Thuis zie ik iedere dag groepjes Poolse werknemers voorbij lopen die door weer en wind op weg zijn naar de plaatselijke supermarkt en denk dan:"Waarom hebben jullie geen fiets of pak een bestelbusje". Ik weet nu hoe zij zich voelen terwijl ik met mijn zware tas bergop terug loop naar het restaurant voor mijn welverdiende Weizenbiertje....

Geschreven door Tony.aan.de.wandel