Na een goede nachtrust rijden we naar een plek die ik thuis op de kaart groen heb gekleurd.
In mijn beleving zou hier een geologisch verschijnsel zijn dat maar op een paar plekken ter wereld te zien is.
We rijden via een grindpad richting parkeerplaats en zien daar een kaart met wandelroutes en lopen richting de markering.
Onderweg zien we allemaal ommuurde percelen met bordjes erbij. Blijkt dat een aantal van de huisjes die we gisteren in het openluchtmuseum hebben gezien hier hebben gestaan. Mensen zonder eigen boerderij of die niet op een boerderij werkten mochten hier een stuk land ontginnen en een huisje bouwen. In de hoogtijdagen stonden hier meer dan 50 van dit soort hutjes, ver weg van alles en men leefde onder erbarmelijke omstandigheden.
Bij de blauwe route die we volgen komt een groene variant, in de tekst meen ik het verschijnsel te lezen dus we besluiten deze te gaan volgen.
Helaas hebben we na 7 kilometer nog niks bijzonders kunnen ontdekken en besluiten we om maar via de GPS terug te lopen.
Ook hier is het pad wat de GPS aangeeft niet echt een pad en moeten we dwars door de struiken en bomen onze weg zien te vinden...
Maar ook weer gelukt, alleen jammer dat we het hoogtepunt hebben gemist.
Via een mooie route rijden we naar Varnhem waar we een oude kloosterruine bezoeken.
Hier staat dan ook nog eens de oudste, best bewaarde middeleeuwse abdijkerk van Zweden. We wandelen om het complex en bekijken de oude opgravingen van de originele kerk uit 1040.
Het plan was om een camping op te zoeken aan het grootste meer van Zweden, maar helaas alles vol. De camping in de buurt die ik bel, zelfde verhaal.
Maar ja het is weekend en we zitten in een geliefde streek. Uiteindelijk zijn we in Spiken aanbeland en staan samen met ongeveer 20 andere campers bij de jachthaven.
Op zich geen verkeerde plek voor 1 nacht, morgenvroeg wandelen we naar een groot kasteel hier vlakbij, de route is goed gemarkeerd dus dat kan niet fout gaan...

Geschreven door Tony.aan.de.wandel