Het was een zware nacht. De regen kwam met bakken naar beneden en het onweerde flink.
De donderslagen echoden tussen de heuvels, gelukkig hadden we alles al binnen gezet en de luifel ingedraaid.
Ayla heeft weer binnen geslapen, ze wilde de camper wel inlopen maar dit lukte op een of andere manier niet echt lekker.
Toen ik haar wilde helpen piepte ze weer zoals een paar dagen geleden, uiteindelijk wel binnen gekregen maar ze heeft heel onrustig geslapen...misschien toch weer te veel gelopen?
Nadat we vanochtend alles hebben opgeruimd rijden we omhoog naar Hartmanswillerkopf een militaire begraafplaats en monument, weer een indrukwekkende serene plaats.
Ayla mag niet mee dus we bezoeken ieder apart de site.
We volgen de route des cretes tot aan het hoogste punt van de Vogezen, Le Grand Ballon, en parkeren de camper.
Het laatste stuk tot aan de top moeten we lopend doen, Ayla laten we maar lekker in de camper liggen. Boven gekomen genieten we van het uitzicht, bij helder weer kun je van hieraf de Alpen zien liggen, wij hebben pech...maar even goed blijft het een mooi uitzicht.
We besluiten nog wat langer in de Vogezen te blijven en rijden via een mooie route naar Kruth.
Onderweg nog even langs de supermarkt, het gasflesje voor mijn buitenkeuken is leeg dus ook maar meteen even omgeruild. Ik vind het toch prettig om buiten ons potje te koken.
We hebben een mooi plekje gevonden op de camping vlakbij het stuwmeer.
Manita is nog even een stukje gaan fietsen, ik laat Ayla ondertussen uit.
We lopen de camping af en het bos in maar als het pad wat we lopen steiler wordt blijft ze staan, zou ze aanvoelen wat goed voor haar is?
Dan morgen maar een kort rondje om het meer, proberen een beetje vlak te lopen maar ja, het is hier geen Erp...

Geschreven door Tony.aan.de.wandel