Afgelopen nacht hoorden we verschillende knallen, we dachten eerst aan jagers maar even later bleek het vuurwerk te zijn.
Ayla die lekker buiten in haar bench lag te slapen was hier niet blij mee. Ze is opgestaan, heeft de stoelen en de tafel opgetrokken en liet duidelijk merken naar binnen te willen.
Eenmaal binnen heeft ze even op haar matje gelegen, is weer opgestaan en met de poten flink duwend geprobeerd haar nestje goed te krijgen.
Toen ze eenmaal lag is ze van de verhoging in de campervloer gevallen, zeker wel 5 centimeter, en toen was het feest binnen ook voorbij. Naar buiten dan maar weer, gelukkig was het vuurwerk inmiddels afgelopen.
Gisteren heb ik op de camping broodjes besteld, het is tenslotte zondag vandaag toch?
Na een lekker ontbijt met koffie, croissants en een meergranen baguette kunnen we op pad en gaan we de abdij bezoeken.
Ayla mag niet mee naar binnen dus gaan we om de beurt.
Als Manita naar binnen gaat loop ik met Ayla een rondje om Jumieges en langs de Seine.
Na bijna 1 uur ben ik terug en komt Manita ook net buiten.
Nu mag ik naar binnen in de abdij die we gisterenavond al van buiten hebben gezien.
Wat nu nog zichtbaar is, is slechts 1/3 deel van wat er ooit heeft gestaan. Maar wat er nu nog staat is enorm en indrukwekkend. Romaans, Gotisch en nog andere bouwstijlen door elkaar.
Dat de mensen in de 10e eeuw in staat waren zoiets te bouwen...
Na de revolutie, weet nog niet welke, is de abdij verkocht, de stenen zijn gebruikt om elders huizen van te bouwen....zonde.
Na mijn bezichtiging lopen we samen nog een kleine 7 kilometer langs de Seine en door het glooiende achterland terug naar de camping.
Morgen reizen we door naar de bekende stranden van Normandie.

Geschreven door Tony.aan.de.wandel