Eten op de camping zit er niet in, Ruhetag, hoewel ik betwijfel of er nog iets anders te krijgen was dan Bratwurst mit pommes. Het schijnt dat de camping pas is overgenomen en de nieuwe eigenaren hebben het drukker met de kanoverhuur dan met de camping. Voor eten worden we dan ook doorverwezen naar de pizzeria aan de overkant van de brug.
We zitten op het terras aan het water bij de kanoverhuur en zien het terras van de pizzeria. Er komt een hele grote groep mensen aangelopen maar die gaan allemaal naar binnen.
We willen graag buiten in de schaduw zitten dus gaan snel naar de overkant.
De serveerster weet ons te vertellen dat er net een hele grote groep is binnengekomen en dat er alleen maar pizza's en salade kunnen worden besteld.
Die grote groep hadden wij ook al gezien en een pizza eten is ook geen straf toch?
Na de maaltijd ga ik nog even met Ayla wandelen, Manita is al in de tent gaan liggen lezen omdat er beestjes rondvliegen.
Het is nog steeds warm als ik terug kom van de wandeling en Ayla wil niet in de tent.
We besluiten om de tent maar open te laten en Ayla aan een lange lijn te leggen.
Kan ze buiten slapen en toch de tent in als ze dat wil.
Ze lag inderdaad in de tent toen Manita naar het toilet ging maar de lijn was doorgebeten. Kijken of we ergens een dierenwinkel tegenkomen of anders een schoenmaker die de riem kan repareren.
Het is zes uur in de ochtend als ik mijn GPS aanzet en we op pad gaan voor onze derde wandeldag richting Balduinstein waar we een keer luxe in een hotel slapen.
Ik heb voor deze dag zelf een route gemaakt die ons precies bij het hotel brengt. Zoals ik het op de kaart kan inschatten lopen we ruim de helft van de route aan de noordkant van de helling dus lekker in de schaduw.
Ayla heeft energie voor twee en duikt een keer of drie het bos in achter het wild aan. Gelukkig komt ze telkens vrij snel weer terug, moet er niet aan denken dat ze ergens naar beneden duvelt. Het pad wat we lopen is alleen niet zo goed onderhouden en regelmatig wordt onze weg versperd door omgevallen bomen waar we met onze rugzakken onderdoor en overheen moeten klimmen.
Op de helft van de route gaat mijn pad verder aan de zuidkant maar de lahnweg blijft aan de noordkant dus die blijven we dan ook volgen.
Inmiddels is de gevoelstemperatuur al gestegen tot ver boven de 27 graden.
We puffen, hijgen en zweten ons omhoog en omlaag. Ook Ayla heeft het er zwaar mee met haar zwarte jas.
We moeten nog een heel stuk door open terrein voordat we weer het bos induiken, haar tong hangt bijna op de grond maar gelukkig horen we water stromen in het bos.
Een flinke beek komt in zicht waar Ayla een hele poos met 4 poten in blijft staan tot ze weer wat is afgekoeld.
De laatste kilometers gaan bergaf en als we in het dorp aankomen lopen we meteen naar het hotel waar ik vanochtend al een kamer heb gereserveerd. Het ziet er wat onderkomen uit en we moeten een poos wachten tot er iemand komt die ons de sleutel van de kamer brengt.
Moe en bezweet eerst maar even lekker douchen en beestjes vangen.
Doordat we vandaag veel onder de bomen en takken hebben moeten lopen en ook regelmatig door het hoge gras hebben een flink aantal teken in ons een lekker hapje gezien.

Geschreven door Tony.aan.de.wandel