Voor het eerst in weken is Ayla onrustig en staat om half twaalf aan het bed. Ze piept een beetje dus ik denk die moet naar buiten.
Normaal thuis kan ze zelf uit de garage de tuin in als ze iets moet maar op een hotelkamer gaat dat niet lukken.
Ik kleed me aan en we lopen samen door een slapend Mettlach. De temperatuur is lekker en even frisse lucht is voor mij ook wel fijn.
Echt haar behoefte doen zit er niet in, Ayla heeft veel meer oog en neus voor alles wat er op dit tijdstip zo nog over straat loopt, vooral katten dus...
De volgende keer als ze weer piept blijf ik mooi liggen.
Het is zondagochtend, het outlet center is nog gesloten en wij lopen de stad uit.
De Eifelsteig had meer combinatie van natuur en cultuur terwijl de Saar hunsruck steig het vooral van de natuur moet hebben.
Na 2 uur flink bergop lopen komen we bij een van de bezienswaardigheden, we zijn niet de enige maar wel een van de weinigen die hier te voet aankomen.
De Saar, de rivier waar de steig deels naar is genoemd, maakt op het punt waar we staan een " Schleife" , een haarspeldbocht. Het uitzicht is mooi en in de verte zien we een flinke onweersbui. Gelukkig voor ons staat de wind de goede kant uit. Ayla heeft flink wat bekijks met haar rugzak en na een flinke pauze en een koffie gaan we weer verder. Het pad loopt over een " hoogvlakte " tussen velden met koolzaad, het is een mooi gezicht en ruikt heerlijk!
Nog 1 dag en dan zit de Saar hunsruck steig er voor ons op, de teller op de GPS is vandaag over de 600 kilometer gegaan.
Een hele prestatie voor mijn meisjes, en natuurlijk voor mezelf ook....

Geschreven door Tony.aan.de.wandel