Langs het laatste stuk van de wandeling van gisteren zien we een bord met daarop wat informatie.
Het gaat over iets Romeins en mijn interesse is gewekt. In de 4e eeuw na Christus hebben de Romeinen hier een muur gebouwd van 74 kilometer lang, 2 meter hoog en 70 cm breed.
Er waren geen uitkijktorens en slechts hier en daar een afsluitbare opening.
Het was dus geen verdediging tegen aanvallende Germanen maar bedoeld om wild en roofdieren buiten te houden. De muur omsloot een gebied van 220 km2 in de buurt van Trier waarbinnen vruchtbare grond en veel landbouw te vinden was.
Volgens het info bord zou in de buurt van Zemmer nog een stuk van deze muur liggen!
Zelfs op de plattegrond van Zemmer staan de restanten van de muur aangegeven.
Als we laat in de middag richting supermarkt lopen om inkopen te doen voor de lunch en brokken voor Ayla, zouden we langs de overblijfselen komen. We hebben de afgelopen weken al meer Romeinse bouwsels gezien en het blijft altijd bijzonder hoe ingenieus de mensen in die tijd al waren.
Met de camera van de telefoon in de aanslag kijk ik in de berm, de enige restanten die we van de muur kunnen ontdekken zijn wat oude stenen die achteloos als oud puin tussen overig bouwmateriaal liggen. Dit is dan dé bezienswaardigheid van Zemmer, er is nog 1 hotel pizzeria, waar wij slapen, en dat was het dan.
Het is niet zo dat de rest van de voorzieningen van ellende zijn gesloten, in Zemmer is gewoon niks. Maar we hebben dan wel weer pizza gegeten bij de beste pizzabakker van het dorp!
We lopen de tweede helft van de lange etappe van Bruch naar Kordel en speuren onderweg nog vergeefs naar de beroemde muur....
De eerste kilometers lopen we door een dicht bos in de vroege ochtend. Omgewoelde aarde, sporen van wilde zwijnen. De ijle roep van een roofvogel is het enige geluid dat de stilte verstoord. Als we het bos uitkomen loopt het pad verder tussen velden met koolzaad, boerderijen en weilanden met koeien die nieuwsgierig dichterbij komen. Zo'n raar zwart beest met van die rode dingen aan de zijkant hebben ze nog nooit gezien.
We lopen Kordel binnen en net als we onder het afdak van het hotel staan te wachten tot de deur open gaat vallen de eerste regendruppels die al snel uitgroeien tot een fikse bui. De poncho heb ik gelukkig niet nodig gehad.

Geschreven door Tony.aan.de.wandel