Slapen in een klooster, we hebben geen nonnen of broeders gezien. Wel een mooie kamer met minibar, luxe badkamer van alle gemakken voorzien en twee heerlijke boxspring bedden. Het avondeten was goed, iets warms en brood met allerlei lekkers.
Het ontbijt idem, plaatsje zoeken in de eetzaal en ergens aanschuiven.
We lopen vandaag naar Nettersheim waar we Teun en Ernestine zullen ontmoeten. Zij blijven samen met ons twee dagen in het hotel in Blankenheim.
Voor hen een paar dagen weg en voor ons weer een rustdag.
De wandeling is lekker rustig, bijna geen hoogteverschil. We lopen door het bos waar het ruikt naar knoflook en ui.
Tussen de bomen is de bodem bedekt met daslook, als je hier doorheen loopt komt de geur vrij.
We lopen over een oude Romeinse weg, via agrippa, maar zien er weinig overblijfselen van. Wel zien we de resten van de oude romeinse waterleiding die over ruim 90 kilometer vers water aanvoerde vanuit de Eifel naar Keulen, de toenmalige provinciehoofdstad in het Imperum Romanum.
Als we in Nettersheim aankomen staan onze vrienden bij de kerk te wachten. We willen eerst ergens wat gaan eten maar alles is gesloten.
Dan Kelly maar weer gebruikt voor heet water voor de koffie en het brood gesmeerd wat we nog bij ons hadden.
Manita rijdt met Teun en Ernestine mee naar Blankenheim. Ik loop samen met Ayla de laatste 13 kilometer over de Eifelsteig.

Tik,tik,tik,tik.
Mijn wandelstokken tikken als een metronoom op de grond.
Tik tik tik tik
Steeds meer mensen gaan aan de wandel. Er zijn geen files, je staat nergens te wachten, loopt in je eigen tempo, ziet veel van de omgeving, hoeft nergens aan te denken en als je niet wilt praten hou je gewoon je mond.
Tik tik tik tik
Op lange paden en als ik alleen loop zoek ik mijn loopritme. Iedere keer als mijn linkervoet op de grond komt moet de wandelstok ook de grond raken.
Tik tik tik tik
Ik heb geprobeerd om dit ook met mijn rechtervoet te doen maar al snel schakel ik weet over op mijn linkervoet.
Tik tik tik tik
Het werkt rustgevend en bijna hypnotiserend, het lopen gaat op deze manier bijna vanzelf, ik geniet van het lopen, de omgeving. Zelfs mijn ademhaling gaat mee in de cadans.
Tik tik tik tik
Ayla doet het geweldig en voor ik het in de gaten heb ben ik 13 kilometer verder in Blankenheim aangekomen.

Geschreven door Tony.aan.de.wandel