Thuis ontbijten we eigenlijk nooit maar als we op vakantie en aan de wandel zijn gaan we graag aan tafel.
In ieder geval voor een paar koppen koffie en een paar broodjes.
Manita heeft meestal genoeg aan 1 broodje en een cracker, vaak wordt er dan nog een broodje gemaakt voor onderweg.
Ik blijf langer door eten, vindt het allemaal goed smaken. Broodje met ham en kaas en een hardgekookt eitje, broodje jam, schaaltje muesli met yoghurt, glaasje vruchtensap...
Mijn moeder heeft mij vroeger al geleerd: je moet alles opeten maar met zo'n ontbijtbuffet gaat me dat echt niet lukken.
Ik heb gemerkt dat de meeste dorpjes waar we hebben overnacht in een dal liggen.
Zo ook met Gemund. Als we smorgens aan lopen wacht ons weer een flinke klim het dorp uit. Een groot deel van de eerder binnen gekregen calorieën heb ik al verbrand en dan zijn we nog geen uur op pad.
We hebben de rest van de dag een relaxte wandeling door een glooiend landschap.
Halverwege komen we twee Nederlanders tegen die een paar dagen geleden ook al hebben ontmoet.
We lopen een heel stuk van de wandeling samen en na nog een flinke klim hebben we wel een kop koffie verdiend dus is het tijd Kelly te gebruiken.
Kelly zorgt nog altijd voor warme herinneringen en, nog belangrijker, kokend water voor de koffie. Het stel krijgt van ons ook een kop koffie en wij krijgen hiervoor van hun een lekkere stroopwafel.
Een uurtje later komen we langs een horecagelegenheid annex winkel gelopen en we besluiten om nog maar even te stoppen.
De dames drinken een cappuccino terwijl wij mannen ons een Weizenbier goed laten smaken.
Rustig vervolgen we onze route tot in Steinfeld waar we vanavond in een klooster overnachten waar een super luxe hotel bij is gebouwd. Vakantie is zwaar....

Geschreven door Tony.aan.de.wandel